ตอนที่ 122 ไจแอนท์ไวเวิร์น

หากฉันบินไปเอง เวลาที่ใช้ก็คงจะแค่ครู่เดียว

แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการ

ทุกคนก็คงรู้เกี่ยวกับตัวฉันดี ว่าฉันไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาเพราะสามารถเอาชนะแมมม่อนลงได้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งทางฝั่งของเซซิเลียและคนจากศาสนจักร แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของฉัน แต่อย่างน้อยพวกเขาก็น่าจะรู้ถึงความผิดแปลกของฉัน

มาเฟรกับมาเรี่ยนเองก็คงรู้ข้อมูลมาจากประเทศตัวเองแล้ว

ทางพวกชิซุโกะซังก็เหมือนจะสัมผัสได้

แต่ทุกคนก็เลือกจะไม่พูดถึงมัน

นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ฉันสามารถใช้ชีวิตต่อไปได้เหมือนคนปกติ

◆◆◆

「เซเรสคุง พวกเราไม่จำเป็นต้องหารถม้าจริงๆเหรอ?」

ฉันเข้าใจถึงเรื่องที่ชิซุโกะซังเป็นห่วง

แต่ฉันมีทางออกพิเศษ

「ไม่เป็นไรหรอกครับ ชิซุโกะซังเพราะเดี๋ยวพาหนะพิเศษจะมาแล้ว」

「พาหนะพิเศษเหรอ?」

「ตอนนี้ขอเก็บไว้เป็นความลับก่อนนะพี่สาว แต่ผมมั่นใจว่าเร็วกว่ารถม้าแน่นอน」

「เซเรสซังบอกไม่ได้เหรอคะ」

「ขอเก็บเป็นความลับครับ! อยากให้ทุกคนประหลาดใจด้วยสิ」

「ไม่รู้จะประหลาดใจได้อีกไหมนะคะ」

「นั่นสินะ รู้สึกเหมือนพอเจอแมมม่อนไปแล้ว หัวใจเลยมีภูมิต้านทานขึ้น」

「นั่นสิ」

「ถ้าพูดแบบนั้นพวกฉันที่สู้กับจอมมารมาก่อนก็คงไม่ต้องกลัวอะไรละมั้ง」

「อันนี้เห็นด้วยเลย」

พวกชิซุโกะซังเหมือนจะบ่นกันออกมา แต่ก็ไม่ได้ขัดอะไรผม

ฉันที่เป็นถึงมังกรเหลือง จึงได้สถานะดราก้อนลอร์ดมา มังกรส่วนใหญ่เลยฟังคำสั่งของฉัน

ตอนนี้ก็มาถึงที่ที่ไม่มีคนแล้ว ดังนั้นคงไม่มีปัญหา

จากนั้นก็ส่งเสียงที่คนไม่สามารถได้ยิน

แต่พวกมังกรนั้นได้ยิน

『ไจแอนท์ไวเวิร์น』

「เซเรสคุงกำลังทำอะไรน่ะ?」

「แย่แล้ว เซเรา ชิซุโกะ มีเจ้าตัวยักษ์บินมาตรงนั้นแล้ว」

「ไม่ไหวแน่ ขนาดมันต่างกันเกินไป」

「ชิซุโกะซัง พี่สาว แล้วก็เฟรด้วย ไม่ต้องเป็นห่วงนะวางอาวุธลงเถอะ」

「ท่านเซเรสคะ นั่นมันตัวอะไรกัน!」

「อ๋อสิ่งนี้เหรอเฟร! มันคือไจแอนท์ไวเวิร์น ซึ่งเป็นสายพันธุ์พิเศษของพวกไวเวิร์นน่ะ」

ไม่แปลกใจที่เธอจะถาม

เพราะไวเวิร์นปกตินั้นจะเป็นสายพันธุ์ย่อยจากมังกร ซึ่งสามารถบรรทุกคนได้เพียงแค่ 1-2 คนต่อตัว

ทว่าไจแอนท์ไวเวิร์นตรงหน้าของฉันขนาดของมันพอๆกับภูเขาลูกเล็กๆเลย จากขนาดจะให้ขนคนสัก 30 คนก็ยังไหว ดังนั้นแค่ 10 คนถือว่าสบายๆ

ตอนแรกก็ตั้งใจจะเรียกมังกรฟ้า แต่เนื่องจากโลกนี้มันก็มีของอย่างเรือมังกรฟ้าอยู่ซึ่งเป็นสิ่งที่มีค่ามากคงจะไม่ค่อยดีนัก...ดังนั้นเจ้าตัวนี้แหละกำลังดี

「ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าโลกใบนี้จะมีไวเวิร์นประเภทนี้ด้วย...ช่างลึกลับจริงๆ」

แม้แต่ปราชญ์ผู้รอบรู้อย่างเมลก็อดประหลาดใจไม่ไหว

หากเป็นตัวฉันก่อนจะมาเป็นดราก้อนลอร์ดคงประหลาดใจพอๆกัน

「ทุกคน เดี๋ยวผมจะนั่งอยู่ตรงกลางเป็นแกนให้ ดังนั้นก็จับร่างของมันไว้เหมือนกำลังขี่ม้าได้เลยนะ」

「「「「「「「「「「「เข้าใจแล้ว（อื้ม）ค่ะ」」」」」」」」」」」

ทุกคนดูตอบรับกันอย่างว่าง่ายและตัดสินใจขึ้นขี่มันโดยปราศจากความกลัว

แอบตกใจนิดหน่อยตรงที่มาเรี่ยนกับชารอนเองก็ไม่มีอาการผิดปกติอะไร

『งั้นก็ไปกันเลยไจแอนท์ไวเวิร์น』

「ก้าววววววーーーーーーว」

ถึงตอนนี้จะไม่มีพวกมอนสเตอร์มาขวางทางแล้ว แต่หากใช้รถม้ายังไงก็ต้องเสียเวลามากกว่า 2-3 วัน แต่หากเป็นไวเวิร์นยักษ์จะสามารถประหยัดเวลาได้เยอะ

นอกจากนี้ด้วยพลังของดราก้อนลอร์ดถึงจะเจอกับมังกรฟ้าเข้ามันก็คงไม่เข้ามารบกวน

สิ่งเดียวที่ต้องทำก็คือประคองตัวเองไม่ให้ตกไป

จากนั้นพวกฉันก็บินตรงไปยังโคฮาเนะด้วยไจแอนท์ไวเวิร์น