ตอนที่ 111 【ช่วงคั่น】 มุมของราชวงศ์

มุมของราชา

『ผู้กล้าคืออาวุธที่สุดแกร่งของมนุษยชาติ ที่สามารถเอาชนะได้แม้กระทั่งจอมมาร』

ดังนั้นสิทธิ์สมบูรณาญาสิทธิราชย์ของผู้กล้าจึงเป็นสิ่งที่ควรมี....

ถึงข้าจะทำการจับตาดูวีรบุรุษเซเรสและพวกปีศาจอยู่แล้ว แต่เมื่อเร็วๆนี้ข้าสัมผัสได้ว่ายังมีอีกคนที่ควรจะจับตามอง

ไม่ใช่แค่ตัวข้าคนเดียว

แต่ทั้งดินแดนศักดิ์สิทธิ์และจักรวรรดิก็เช่นกัน

นั่นคือตัวตนของอดีตผู้กล้าแซ็ค

ถึงจะเป็นเรื่องจริงที่เขาพ่ายแพ้ให้กับฝูงมังกร....แต่ในตอนนั้นเขาก็ได้ทำการสังหารพวกมันไปเป็นจำนวนมาก

และถึงแม้เขาจะพ่ายแพ้ให้กับแมมม่อน...แต่เขาก็สามารถยื้อมันได้หลายชั่วโมง

ในตอนนี้ภัยคุกคามที่เรียกว่าปีศาจได้หายไปแล้ว สิ่งที่เหลืออยู่ก็คือภัยคุกคามอย่างผู้กล้าแซ็ค

เพราะทางท่านเซเรสต่างก็มีภรรยาที่มาจาก 3 ประเทศขุมอำนาจไปแล้ว

แต่ปัจจุบันท่านแซ็คยังไม่ได้มีกุญแจมือที่ว่า

หากจะมีใครสักคนบนโลกนี้สามารถหยุดเขาได้ คนคนนั้นก็คงจะเป็นท่านเซเรส...ทว่าเพราะพวกเขาเป็นเพื่อนรักกัน คงไม่ยอมทำอะไรรุนแรงแน่

จากรายงานที่ข้าได้มา เขาได้บุกไปยังวังของจักรวรรดิตามลำพังก่อนจะทำลายวังไปกว่าครึ่งอย่างไม่ลังเลแล้วจากไป

ถึงจะไม่ค่อยพอใจนัก แต่หากให้เทียบการกำลังการป้องกันของทางจักรวรรดิก็เหนือกว่าพวกข้าจริงๆ

ก็หมายความว่าหากเขาต้องการถึงจะเป็นอาณาจักรแห่งนี้ เขาก็สามารถบุกเข้ามาได้โดยง่าย

มนุษย์ที่สามารถทำลายวังของราชวงศ์ได้ด้วยตัวคนเดียว

ไม่ว่าจะมองจากมุมไหนก็อันตราย

วังของจักรวรรดิต้องถูกทำลายไปกว่าครึ่งเพราะเรื่องไร้สาระ

เหตุการณ์ในครั้งนี้ทำให้ข้าได้ตระหนักแล้วว่าแทบไม่มีใครเลยที่สามารถเอาชนะผู้กล้าได้

ทางท่านเซเรสที่ทราบเรื่องก็ไม่คิดจะเคลื่อนไหวอะไรด้วย

เจ้าหญิงที่เป็นภรรยาของเขาไปแล้วก็คงทำอะไรมากไม่ได้

ทำให้ข้ามั่นใจเลยว่าหากมีปัญหากับท่านแซ็คเข้า ท่านเซเรสก็คงไม่คิดจะเคลื่อนไหว

ดังนั้นข้าจึงเลือกจะใช้การหมั้นหมายของมารินมากู้สถานการณ์แต่ก็ไม่เป็นผล

ผู้กล้าแซ็คตอนนี้ ได้เปลี่ยนไปแล้ว

เรื่องนั้นข้ารับรู้ได้เป็นอย่างดี

ชายที่เอาแต่ใจซึ่งกระหายใจเกียรติยศและหญิงสาว....กลับเปลี่ยนไปเป็นไม่ต้องการสิ่งใดอีก

ถึงจะเป็นเรื่องที่ดีในฐานะตัวบุคคล แต่ในฐานะผู้นำประเทศยังไงก็ต้องรีบหาทางออกสักอย่าง

◆◆◆

มุมของมาริน

คนเรามันเปลี่ยนกันได้ขนาดนั้นเลยเหรอ?

ผู้กล้าแซ็คที่ฉันเจอในตอนแรกเป็นแต่พวกเศษสวะ

เขาเป็นพวกหน้าเบื่อไม่ต่างจากพวกขุนนางคนอื่นๆ

สำหรับฉันแล้วคนพวกนี้มันไม่ได้มีอะไรให้น่าสนใจเลยสักนิด

อิสระที่จะเลือกคนที่ตัวเองรักก็ไม่มีเพราะเกิดมาเป็นเจ้าหญิง

ชีวิตจะแต่งงานกับใครก็ต้องเป็นไปตามราชาผู้เป็นพ่อเลือกให้

นั่นแหละคือชีวิตของเจ้าหญิง

ในทางกลับกัน ฉันก็ได้รับความหรูหราที่พวกคนธรรมดาไม่สามารถมีได้ ฉันเลยไม่มีสิทธิ์จะบ่นอะไรนัก

ผู้กล้าแซ็คหากนับแค่เรื่องหน้าตาก็ถือว่าหล่อเหลาพอควร...แต่เรื่องนิสัยนี่ไม่ไหว

เป็นพวกมีดีแค่หน้าตา

ทั้งบ้าบอละโมบโลภมาก ถวินหาแต่เกียรติยศชื่อเสียง...ไม่ต่างจากพวกขุนนางทั่วไป....แซ็คก็เป็นเพียงแค่คนธรรมดาที่บังเอิญได้สถานะผู้กล้ามา

นั่นคงจะเป็นเหตุผลที่แม้เขาจะพ่ายแพ้ให้กับแมม่อนแลัว...และประกาศเลิกเป็นผู้กล้าฉันก็ไม่ได้รู้สึกอะไร

ชายผู้โง่เขลาที่ละทิ้งเพื่อนคนสำคัญเพื่อผู้หญิง

ดังนั้น...การที่เขาจะพ่ายแพ้ให้กับแมมม่อนก็สมควรแล้ว

เขาไม่ใช่คู่หมั้นของฉันอีกต่อไป ฉันก็ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกับเขาอีก

แต่...คนแบบนั้น...ตอนนี้ได้เปลี่ยนไปแล้ว

「ผมไม่มีสิทธ์หรอกครับ ผมมันก็แค่ชายที่เอาแต่พุ่งไปข้างหน้าโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง จนทำร้ายพวกพ้องตัวเอง และยังพ่ายแพ้ให้กับแมมม่อน จนสุดท้ายก็ได้รับความช่วยเหลือจากวีรบุรุษเซเรส คนที่ผมผลักไสชะตากรรมของโลกไว้ที่เขา....ดังนั้นการที่จะเอาเจ้าหญิงมารินมาเป็นภรรยา อันที่จริงอย่างน้อยผมควรจะเป็นขุนนางก่อน แต่ผมคงไม่มีความสามารถพอ ทั้งการศึกษา การปกครองดินแดน นอกจากนี้ผมก็ตัดสินใจจะใช้ชีวิตในฐานะนักผจญภัยต่อไปด้วย...เมื่อแก่ตัวลงก็ตั้งใจจะกลับไปบ้านเกิดแล้วทำไร่ไถนา สำหรับผู้ที่สูงส่งอย่างเจ้าหญิงมารินดีเกินไปที่จะมาเป็นภรรยาของชาวนาครับ」

「ก็จริงว่าผมเคยมีความวามทะเยอทะยานอยากแต่งงานกับเจ้าหญิงและเป็นขุนนางครองดินแดน แต่นั่นมันก็แค่ความคิดตื้นๆ...หลังจากพ่ายแพ้และถูกเพื่อนสนิทช่วยเหลือเอาสิ่ง สิ่งเหล่านั้นมันก็หายไปหมดแล้วแล้วครับ」

ฉันแทบไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเองพอได้ยินชายผู้เต็มไปด้วยความจองหองแบบนั้นพูดคำพวกนี้ออกมา

มันคือสิ่งที่ไม่มีทางจะออกมาจากปากของผู้กล้าแซ็คคนก่อนได้แน่ เขาไม่มีทางยอมละทิ้งทั้งอำนาจและตัวฉันแน่นอน

จำทำให้คิดว่าชายที่อยู่ตรงหน้าฉันคือผู้กล้าแซ็คจริงๆหรือ?

ท่าทีที่สง่าผ่าเผย...บุคลิกที่งดงาม....ที่ไม่ได้ไฝ่หาอำนาจชื่อเสียงใดๆอีก

ตอนนี้เขาดูเหมือนกับผู้กล้าที่แท้จริงแล้ว

คำพูดนั้นจึงหลุดออกมาจากปากฉันโดยไม่ได้ตั้งใจ

「ท่านแซ็ค แล้วท่านไม่คิดถึงความรู้สึกของฉันเลยเหรอคะ?」

ฉันเองก็แทบไม่เชื่อปากตัวเองว่าจะพูดคำพวกนี้ออกมา

หรือว่า...ฉัน...จะตกหลุมรักผู้กล้าแซ็คเข้าจริงๆแล้ว....

ฉันรวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อพูดคำเหล่านี้ออกมา....เพื่อไม่ให้เขาปฏิเสธฉันมันจะได้ผลไหมนะ?

「แต่ตอนนี้ฉันก็ยัง…」

ทว่าสุดท้ายเขาก็ตอบกลับมาว่าตัวเองไม่คู่ควรกับฉันและคงจะเข้ากันไม่ได้

นั่นคือคำตอบของเขา

ฉันไม่ได้สามารถทำตามที่เขาต้องการได้ด้วยฐานะของเจ้าหญิง

ในระหว่างที่ฉันลังเลอยู่นั้นเอง...

『ผมมั่นใจว่าอนาคตท่านต้องได้เจอผู้ชายที่ดีแน่ๆ』

ฉันถูกเขาปฏิเสธ

นับตั้งแต่ท่านแซ็คจากไป ในหัวของฉันก็เอาแต่คิดถึงเรื่องของเขา

หากฉันยอมถอดมงกุฎนี้ออกไป คำตอบของเขาจะเปลี่ยนไปไหมนะ

『ขอเพียงแค่ฉันยอมโยนสิ่งนี้ทิ้งไป』

ฉันใช้เวลาทั้งวันในการจ้องมองมงกุฎนี้ต่อไปโดยไม่ได้ข้อสรุป