ตอนที่ 108 พวกเราอยู่กันคนละโลก

มุมของชารอน

อุวาวาวา ทำไมฉันถึงเข้ามาร้านเครื่องประดับอัญมณีกับท่านมาเรี่ยนได้กันล่ะ...

อดีตฉันก็เป็นแค่ดีลเลอร์ของคาสิโนเองนะ!

แถมปัจจุบันก็ควรจะเป็นแค่ทาสเฉยๆด้วยแต่ทำไม...

『ถ้าชารอนอยากได้อะไรก็เลือกได้ตามใจชอบเลยนะ』

ท่านเซเรสช่างใจดีกับฉันมากจริงๆ...แต่ก็ไม่คิดเลยว่าจะถึงขั้นร้านขายอัญมณี

หากเป็นทาสทั่วไป มันก็ควรจะเป็นร้านธรรมดาๆไม่ใช่หรือไงกัน ฉันควรจะทำยังไงดี

「สร้อยเส้นนี้สวยดีนะคะ....น่าจะของดีน่าดู」

「สมกับเป็นคุณผู้หญิงสายตาช่างแหลมคม สิ่งนี้คือของที่ดีที่สุดของทางร้านเราเลย」

「งั้นฉันขอชิ้นนี้ค่ะ」

「ขอบพระคุณสำหรับการอุดหนุน」

หากเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรหรือจักรวรรดิมันก็คงไม่แปลกเท่าไหร่ แต่สิ่งนี้มันไม่ควรจะมาอยู่ในเมืองแห่งวีรบุรุษเซเรสได้เลยนะ ทำไมกัน

นั่นคือสิ่งที่ฉันคิด....ทำไมมันถึงเกิดเรื่องพวกนี้ขึ้นได้กันนะ?

สร้อยคอที่ท่านมาเรี่ยนซื้อมา มีราคาอยู่ที่ 6000 เหรียญทอง (600ล้านเยน)

เนื่องจากงานของฉัน ฉันจึงค่อนข้างมั่นใจในสายตาการมองของตัวเอง

ฉันรู้ว่าจ่ายเงินจำนวนเท่านี้ก็ยังคุ้มค่า

「ชารอนซัง ทางฉันเองก็มีสกิลในการประเมินราคาของดังนั้นทางฉันเองก็รับรองได้ว่าสิ่งที่คุณพูดมาเป็นของดีและมีคุณภาพสูงค่ะ ไหนๆเราก็มาด้วยกันแล้วมาซื้อของของคุณบ้างดีไหมคะ」

「ค่ะ เดี๋ยวฉันจะลองเลือกดู」

แต่ฉันก็ไม่มีความกล้าพอจะเลือกของในร้านนี้หรอกนะ

แค่สร้อยคอเส้นเดียวมันก็มีค่าเท่าค่าจ้างทั้งชีวิตฉันแล้ว

หากฉันย้ายไปซื้อร้านตรงหัวมุมใกล้ๆ อย่างแพงสุดก็คงราวๆ 2 เหรียญทอง

「ซารอนซัง ตรงนั้นคงจะหาของดีๆไม่ได้หรอกค่ะ...ยังไงก็เลือกเอาในร้านนี้น่าจะดีกว่านะคะ」

ฉันก็เข้าใจดี แต่ในร้านนี้มันไม่มีอะไรที่ราคาต่ำไปกว่า 500 เหรียญทองเลยนะ

ถึงเจ้านายจะยอมให้ซื้อ แต่ในฐานะทาสและคนใช้แล้วมันก็....

ไม่ไหว ยังไงฉันก็ไม่มีความกล้าพอจะซื้อของแพงๆพวกนี้

ความหรูหราของมันอยู่คนละระดับกับที่ฉันเคยเจอมาทั้งชีวิต

「แต่ว่า...มันคงจะแพงเกินไป...」

「ชารอนซังไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ ท่านเซเรสอาจจะเหงื่อตกไปบ้าง แต่ยังไงคุณก็เป็นถึงสาวใช้ส่วนตัวของฉันนะคะ...ในฐานะคนของราชวงศ์ค่าใช้จ่ายพวกนี้ถือเป็นเรื่องที่จำเป็นค่ะ ยิ่งคนส่วนตัวของเจ้าหญิงลำดับที่ 1 ผู้ใกล้บัลลังค์มากที่สุด....ดังนั้นเลือกของที่คุณต้องการได้เลยค่ะ」

「อึก...แต่ว่าฉันเป็นเพียงแค่สามัญชนอยู่ดี...เลยไม่รู้ว่าจะควรไหม」

「นั่นก็จริงค่ะ แต่ว่าคุณก็ได้มีพันธะกับท่านวีรบุรุษเซเรสเลยนะคะ นอกจากนี้ก็มีฉันซึ่งเป็นเจ้าหญิงแห่งอาณาจักรและเฟรแห่งจักรวรรดิ ดังนั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าคุณคือสาวใช้ส่วนตัวแถวหน้าของโลกใบนี้เลยค่ะ อำนาจของคุณที่มีตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับขุนนางชั้นสูง ดังนั้นคุณก็ควรจะมีของที่เหมาะสมกับฐานะตัวเองหน่อยนะคะ」

「แต่จะให้เลือกของแพงๆพวกนี้มันก็」

พอได้ยินฉันพูดแบบนั้น สีหน้าของท่านมาเรี่ยนก็เปลี่ยนไป

「นั่นสินะ ฉันขอโทษด้วยที่ไม่ได้เข้าใจจุดยืนของคุณ...」

「คือว่า…」

「ฉันที่เป็นเจ้านายก็ควรจะเป็นคนจัดเตรียมให้เหมาะสมด้วยนี่นะ โชคดีจริงๆที่ร้านแห่งนี้มีของมากมายซึ่งทัดเทียมกับของในเมืองหลวง เอาเป็นว่าสำหรับตอนนี้ก็ขอสร้อยคอตรงนี้ 3 เส้น แหวนอีก 5 วง อื้มก็ราวๆชิ้นละ 2 พันเหรียญทองสินะ」

「กรุณารอทางเราเตรียมการสักครู่…」

ไม่นานนักทางพนักงานของร้านก็นำสร้อยคอกับแหวนมาส่ง

「คิดว่าเท่านี้ก็น่าจะพอใช้ได้นะคะ」

「…」

แค่มองก็รู้แล้วว่าแพงทุกชิ้น

รู้สึกเลยว่าถึงจะเป็นขุนนางก็ใช่จะซื้อของพวกนี้ได้สบายๆ

「ของแพงแบบนี้ ไม่เหมาะกับฉันหรอกค่ะ」

「งั้นเหรอคะ? แต่ของพวกนี้มันจำเป็นสำหรับคุณในอนาคตนะคะ....เป็นยิ่งเป็นสาวใช้ส่วนตัวของฉันด้วย....ช่วยไม่ได้สินะ! ประเมินอันนี้ค่อนข้างใช้ได้เลย งั้นขอสร้อยคอตรงนี้ 2 เส้น แล้วก็แหวนนี่อีก 3 วง....คุณพนักงานคะ ขอตรงนี้ด้วยค่ะ」

「ขอบพระคุณเป็นอย่างสูง...เดี๋ยวทางเราจะเตรียมให้ กรุณารอสักครู่」

「ฝากด้วยนะคะ」

「เอ่อ...จะไม่เป็นไรจริงๆเหรอคะ?」

「ไม่เป็นไรหรอกค่ะยังไงคุณก็ต้องได้ใช้แน่นอน...ทั้งงานทางการในอนาคตที่รออยู่ด้วย อย่ากังวลไปเลย แต่เรื่องชุดคงไม่น่าจะหาซื้อได้ที่นี่...ดังนั้นไว้คราวหน้าเราค่อยออกไปหาร้านซื้อกันอีกทีนะคะ」

「ขอบพระคุณมากค่ะ」

พอมาลองคิดดูแล้วคนที่ฉันรับใช้ให้อยู่ตอนนี้ แต่ละคนก็เป็นคนที่สุดยอดกันทั้งนั้นเลยนี่นา

บางทีฉันควรจะทำใจให้ชินใช่ไหม....

แต่จะใช้ชีวิตในโลกใบใหม่นี้ไหวหรือเปล่านะ?

เพราะสำหรับฉัน ทุกคนที่นี่เหมือนอยู่คนละโลกกับฉันเลย