ตอนที่ 102 【บทคั่น】การเริ่มต้นใหม่ของผู้กล้าแซ็ค 2 กลุ่มค้าทาสออโด

มุมของแซ็ค

「อย่างที่คิดไว้สมกับเป็นอดีตผู้กล้า...วันนี้ก็จะเอาไวเวิร์นสินะ?？」

「อื้ม」

สุดท้ายความสามารถในการเป็นนักผจญภัยก็คือทั้งหมดที่ฉันมี

เห็นแบบนี้แต่ฉันก็ยังเป็นนักผจญภัยแรงค์ S การจะต่อสู้กับฝูงมังกรก็ไม่ใช่อะไรเกินมือนัก

ฉันเริ่มมองว่าตัวเองเติบโตขึ้นบ้างแล้วด้วย

ทั้งไวเวิร์น ทั้งมังกรดินจะอันไหนก็พอไหว

และถ้าล่ามังกรได้เยอะๆ ก็จะได้รับสมญานามว่าดราก้อนสเลเยอร์ด้วย

มันคือฉายาที่เซเรสได้รับ....ตอนนี้ฉันก็เลยพยายามไล่ตามสิ่งนั้นอยู่

มันคือการตัดสินใจของฉัน

แต่ว่า....สกปรกเกินไปแล้ว

ห้องมันจะสกปรกไปไหนเนี่ย

หนึ่งสัปดาห์แล้วตั้งแต่ที่ฉันทำงานในจักรวรรดิ...ห้องของฉันก็รกไปหมด

หากเป็นในอดีตก็จะมีเซเรสทำความสะอาดให้อย่างขันแข็ง

แน่นอนว่างานพวกนี้ไม่สามารถฝากให้เพื่อนสมัยเด็กทั้ง 3 ของฉันได้

ตอนนั้นเซเรสก็ทำงานของพวกผู้หญิงไปซะหมดเลยนี่เนอะ

แม่ก็เคยบอกเอาไว้ด้วย

『ผู้ชายที่อ่อนโยน ทำงานในและงานนอกบ้านอย่างขันแข็งน่ะดีจะตาย』

นั่นคือชายในอุดมคติของผู้หญิงในหมู่บ้าน

『มันจะไปมีใครได้เหมือนที่พวกเธอคิดกัน』

นั่นคือสิ่งที่ฉันเคยคุยกับพ่อของฉัน....แต่ก็คงจะมีเพียงคนเดียวที่เป็นข้อยกเว้น

เซเรส

แล้วตอนนี้ฉันควรจะทำยังไงต่อดีล่ะ?

ฉันจำเป็นต้องหาคนมาช่วยทำความสะอาด

อาจจะต้องไปถามพวกเด็กนักผจญภัยในกิลด์...ไม่ก็ซื้อทาส

แต่ฉันต้องออกไปทำงานข้างนอกตลอดเวลา จะไปจ้างพวกเด็กๆที่กิลด์มาที่พักตลอดก็คงไม่ไหว

บางทีคงต้องไปหาทาสมาจริงๆ

◆◆◆

ฉันเดินทางมาหาพวกพ่อค้าทาสแถวๆนั้น

โดยพวกกลุ่มบริษัทที่ค้าทาสในจักรวรรดิจะมีอยู่ด้วยกัน 3 กลุ่ม ซึ่งทางการจักรวรรดิให้การรับรอง

คนอื่นไม่สามารถค้าทาสได้

แล้วถ้าแอบขายก็ต้องติดคุก

เท้าของฉันมาหยุดที่กลุ่มออโด

ใน 3 กลุ่มนี้ ออโด คือกลุ่มที่ขายทาสราคาถูกที่สุด

อีกร้านจะมีกลุ่มเป้าหมายเป็นขุนนางกับราชวงศ์

ส่วนอีกร้านก็จะขายให้พวกพ่อค้าที่ร่ำรวย

ก็จริงว่ามันไม่ได้เกี่ยวกับการคำนึงถึงราคาที่ต้องจ่ายลำดับชั้นอะไรหรอก

เพราะถ้ามีเงิน จะทาสสุดแพงจากร้านไหนก็ซื้อได้เหมือนกัน

ซึ่งราคาของมันก็สูงพอจะทำให้คนทั่วไปตาถลนได้เลย

จากเงินที่ฉันทำได้ตอนนี้มันก็มีพอจะซื้อร้านสุดแพงเหมือนกัน

แต่ว่าฉันไม่ได้ต้องการทาสเพื่อเอาไปทำเรื่องอย่างว่า

ดังนั้นแค่กลุ่มออโดก็พอแล้ว

ฉันต้องการแค่ใครสักคนมาดูแลเรื่องส่วนตัว

แต่ว่า...จะให้หาทาสรุ่นป้าเลยก็คงไม่ไหว...แค่นึกถึงภาพเซเรสกับแม่ก็ขนลุกแล้ว

「คือว่าท่านผู้กล้าแซ็คครับ ทาสที่เหมาะสมกับท่านในตอนนี้ทางเราไม่มีอยู่หรอกครับ」

นี่เป็นจุดที่ขายทาสทั่วไป

สำหรับผู้ชายพวกเขาส่วนมากก็เป็นทาสอาชญากร ซึ่งจะถูกส่งไปเหมือง

ส่วนพวกผู้หญิงก็เป็นคนธรรมดาไม่ได้วิเศษอะไร ทำงานทั่วไปภายในบ้านเฉยๆ

อันที่จริงมันก็ใช้ในการเป็นเครื่องระบายอารมณ์ทางเพศได้เหมือนกัน แต่หน้าตาของพวกเธอก็ไม่ได้สวยอะไรนักหรอก

นั่นคือจุดขายของร้านแบบนี้

「ก็บอกไปแล้วไง...ว่าฉันมันแค่อดีตผู้กล้า! แล้วฉันก็ไม่ได้ต้องการทาสมาจ้ำจี้ด้วย...ขอแค่ทาสดูแลงานบ้านได้ก็พอแล้ว....ตราบใดที่ยังเป็นเด็กแล้วทำอาหารพอไหวก็ไม่มีปัญหา」

แค่นี้ฉันก็พอใจแล้ว

「งั้นเหรอครับ ถ้างั้นท่านก็มาถูกที่แล้ว....ผมก็เผลอเข้าใจผิดไปว่าท่านแยกทางกับ 3 สาวนั้น..แล้วต้องการหาอะไรมาทดแทน....ขออภัยด้วย...สถานที่แห่งนี้จะถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนโดยมีส่วนหน้ากับหลัง ซึ่งทางซ้ายมือจะเป็นห้องทาสเพศหญิง....เชิญเข้าไปรับชมได้เลยครับ」

「ขอบใจ」

จากนั้นฉันก็เดินไปตามที่พ่อค้าทาสบอก

อย่างที่คิด...ร้านขายทาสราคาถูกสภาพแวดล้อมมันก็เลยไม่ค่อยดีตามไปด้วย

กลิ่นเหม็นที่ส่งอบอวลไปทั่ว....พวกเธอทุกคนปล่อยออร่าประมาณว่าอย่ามายุ่งกับฉัน...แถมยังไม่คิดจะเสนอตัวเองเลยแม้แต่น้อย

แอบน่าขนลุกหน่อยๆ

ทำให้รู้เลยว่าแม่ของฉันนั้นเป็นผู้หญิงที่ดีมากแค่ไหน

ก็จริงว่าด้วยสภาพแวดล้อมมันอาจจะทำให้เป็นแบบนั้น แต่ฉันเห็นคนนอนเกาก้นแล้วมองฉันด้วยสายตาที่เฉยชาก็มี.....เข้าใจได้ทันทีว่าพวกเธอไม่ได้มีแรงจูงใจในการกระทำอะไรเลย

ส่วนมากก็เป็นผู้หญิงที่อายุมากกว่าฉันด้วย...ต้องบอกว่าอายุประมาณแม่ของฉันไม่ก็แก่กว่านั้น

ถึงจะพอมีสาวๆอยู่บ้างแต่ก็ไม่ค่อยถูกใจฉันนัก

คือก็ไม่ได้อยากได้สวยอะไรปานนั้น แค่ธรรมดาๆก็ได้

แต่อย่างที่คิด มันเลือกยากจริงๆ

พอได้เฝ้ามองไปสักพัก จู่ๆพ่อค้าทาสก็เรียกฉัน

「เป็นไงครับ? มีที่ถูกใจบ้างหรือเปล่า?」

ฉันก็เลยตอบไปตามตรงกับที่คิดก่อนหน้าว่าไม่ค่อยถูกใจ

「ก็คงต้องแบบนั้นแหละครับ....เพราะนี่คือบริษัทออโด...ถึงในประเทศอื่นจะไม่รู้ว่าเป็นเช่นไร แต่ทางจักรวรรดิแต่ละกลุ่มบริษัทการค้าจะถูกแยกออกไปตามลักษณะที่เลือกใช้งานครับ」

「อื้ม....เหมือนจะจริง」

「ครับ...ดังนั้นถ้าท่านต้องการทาสที่ดูดีกว่านี้สักหน่อย ผมว่าท่านควรไปที่บริษัทเซส ไม่ก็ดีกว่านั้นเอาเป็นบริษัทเอสก็ได้ครับ」

ดูเหมือนเขาจะทำการประสานงานช่วยเหลือกันกับกลุ่มอื่นด้วย

「เข้าใจแล้ว…」

เนื่องจากฉันเป็นผู้กล้า ดังนั้นฉันก็เลยมีประสาทตรวจจับที่ค่อนข้างเฉียบคมกว่าคนทั่วไป

ดังนั้นหลังพูดกันเสร็จ อยู่ดีๆฉันก็ได้ยินเสียงลมหายใจมาจากห้องข้างหลัง

「รู้สึกเหมือนจะมีคนอยู่ที่ห้องด้านหลังนี้ด้วยนี่…」

「อ้อตรงนั้นเป็นทาสที่ต้องจำกัดทิ้งน่ะครับ...ท่านสนใจจะดูไหม? ถึงภาพจะไม่ค่อยน่าดูนักก็เถอะ」

ไม่ค่อยน่าดูงั้นเหรอ...แต่ก็เอาเถอะดูไว้ก็ไม่เสียหายอะไร

「ขอฉันดูหน่อยละกัน…」

ภาพของหญิงสาวที่อยู่ในห้องนั้น...ถ้าให้พูดสั้นๆคงบอกว่าขาวบริสุทธิ์

ผมสีขาวผิวสีขาวบริสุทธิ์ แตกต่างจากผมสีเงินขาวของเซเรส เส้นผมของเธอมันขาวจริงๆ....หากมีใครมาบอกว่าตัวเองผิวขาว ฉันคงขอเถียงสุดใจเพราะมันไม่สามารถสู้ความขาวราวกับหิมะบริสุทธิ์ของเธอได้แน่

ส่วนดวงตาของเธอก็เป็นสีแดงสด

「นั่น...มนุษย์เหรอ?」

「ก่อนหน้านี้คนพวกนี้ก็เคยถูกเรียกว่าครึ่งปีศาจหรอกครับ ว่ากันว่าเกิดมาจากพวกปีศาจกับมนุษย์ผสมกัน แต่เร็วๆนี้จากการศึกษาของสถาบันเหมือนว่าจะเรียกคนพวกนี้ว่าพวกเผือกครับ เธอคือมนุษย์ที่มีเม็ดเลือดน้อยกว่าคนปกติ.....ทว่าความเชื่อเกี่ยวกับปีศาจก็ใช่จะหายไปในทันทีพวกชาวบ้านก็เลยขับไล่เธอออกมา....แล้วฝากให้ผมจัดการเธอแทน...แต่การจัดการสำหรับพ่อค้าทาสแล้วก็ไม่ใช่การส่งเธอไปยังเหมืองแล้วให้ทำงานจนตายหรอกครับ ด้วยร่างกายที่อ่อนแอของเธอด้วยแล้วแค่โดนแสงแดดเผาก็ลงไปนอนแล้ว ดังนั้นคงไม่คุ้ม」

หากตัดเรื่องเส้นผมสีขาวกับผิวสีขาวและดวงตาสีแเดงของเธอออกไป...นี่มันสาวสวยสุดๆไปเลยไม่ใช่เหรอ

「ขอคุยกับเธอหน่อยได้ไหม?」

「ตามสบายครับ」

「ยินดีที่ได้เจอนะ…」

「ยินดีที่ได้รู้จัก...จะมาเย้ยกันหรือไง!」

「ก็แค่อยากคุยด้วยเฉยๆ…」

「จะมาหาว่าฉันเหมือนปีศาจอีกคนหรือไง? ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะมาคุยกับฉันหรอก....ไม่ว่าใครก็เกลียดฉันกันทั้งนั้น จะพูดจาดีหรือแย่ด้วยสุดท้ายก็โดนปฏิบัติอย่างเย็นชาอยู่ดี....คงไม่หวังให้ฉันพูดดีด้วยหรอกนะ...เพราะยังไงนายก็เป็นเหมือนคนพวกนั้นใช่ไหมล่ะ?」

มาเรียก็ค่อนข้างผอมแห้งนะ แต่เธอคนนี้ผอมกว่าเสียอีก

แต่ทางส่วนสูงเหมือนจะมากกว่าเมล

บางทีอาจจะเป็นเพราะไม่ได้รับอาหารที่เหมาะสม เธอก็เลยอยู่ในสภาพนี้มากกว่า

แต่ที่น่ากังวลกว่าก็คือบรรยากาศรอบตัวเธอนี่แหละที่เหมือนจะละทิ้งยอมแพ้ทุกอย่างไปแล้ว

นี่มันแย่กว่าฉันอีก

「งั้น ถ้าฉันซื้อเธอไปแล้ว เธอพอจะใจดีกับฉันหน่อยได้ไหมล่ะ?」

「ห๊า!? นี่นายบ้าหรือเปล่า? จะมาซื้อปีศาจอย่างฉัน ทำเป็นเล่นไป ขืนยังพูดอะไรไร้สาระอีกฉันโกรธจริงนะ!」

ชีวิตของฉันในตอนนี้ก็เต็มไปด้วยความเงียบเหงา

จะว่าไปก็คงดีเหมือนกันถ้าหากว่ามีใครส่งเสียงเอะอะโวยวายมาเติมเต็มชีวิตฉันบ้าง

「ฉันเอาเธอคนนี้แหละ...เท่าไหร่เหรอ」

ก็คงจะถูกแน่แหละ....แต่ก็ถามเอาไว้ก่อนละกัน

「ราคาของเธอคือ 5 เหรียญเงิน(5หมื่นเยน)ครับ เพราะทางจักรวรรดิมีกฏตั้งราคาขั้นต่ำของทาสไว้ที่ 5 เหรียญเงินด้วยก็เลยถูกกว่านี้ไม่ได้....ส่วนค่าทำสัญญาทาสคือ 3 เหรียญเงิน ดังนั้นยอดรวมทั้งหมดก็ 8 เหรียญเงินครับ」

ถูกชะมัด...แต่ถ้ามันช่วยให้เธอหลุดพ้นจากห้องสกปรกนี้ได้ก็ดีแล้วล่ะนะ

「เป็นอันตกลง」

「ขอบพระคุณมากครับ」

「น-นี่นายจริงจังเหรอ? รสนิยมแปลก!」

จากนี้ไปเธอก็จะได้มีชีวิตที่ดีขึ้นมาบ้าง...ก็ดีแล้ว