ตอนที่ 93 เข้าใจผิด

「เมื่อฉันเป็นทาสของท่านเซเรส ฉันก็ต้องรับใช้ท่านไปตลอดชีวิตสิคะ」

สาวดีลเลอร์คนนั้นยังตามฉันมาไม่เลิก

ชื่อของเธอคือชารอน เป็นสาวสวยผมสีบลอนด์

วันนี้เธอก็มาทักทายฉันตั้งแต่เช้า

คือไม่ได้อยากสาวเข้ามาเพิ่มแล้วอ่ะ

พลังแห่งโชคของมังกรเหลืองมันหายไปไหนหมดฟะ?

นอกจากนี้ฉันก็มีเรื่องกังวลนิดหน่อยด้วย

เพราะตัวฉันก็ฝันว่าอยากจะเป็นผู้ชายที่สามารถปกป้องครอบครัวได้อย่างเขาในสักวันหนึ่ง เหมือนที่เคยพูดกับออร์คแมนไป

แต่ยังไงก็ไม่ไหว...ก็แบบแค่ 7 คนมันก็สุดความสามารถแล้วอ่ะครับ

นี่มันเหนือกว่าฮาเร็มธรรมดาไปเยอะแล้วนะ

เหล่าภรรยาคนปัจจุบันของฉันก็มีอายุราวๆ 30 ปี ซึ่งฉันก็รู้จักพวกเธอและเข้ากันได้ดี

ดังนั้นหากจะให้มาสร้างฮาเร็มเพิ่มโดยเอาคนแปลกหน้าเข้ามาหมดนี่ไม่ไหวหรอก เว้นเสียแต่ฉันจะเป็นพวกตัวเอกในมังงะหรือนิยายสักเรื่อง

ไม่ใช่เรื่องที่น่าสนุกขนาดนั้นด้วยการมีฮาเร็มเนี่ย เพระาจากที่เคยอ่านในหนังสือหลายๆเล่มมา พวกคนที่มีฮาเร็มส่วนใหญ่ก็ล้วนงานงอกจากฮาเร็มตัวเองนี่แหละ

ถึงขนาดตัวเองบางคน...เจอปัญหาในฮาเร็มตัวเองแล้วถูกกระซวกเลยก็มี

เท่าที่รู้ ออร์คแมนนี่แหละที่พอจะเป็นตัวอย่างในการบริหารฮาเร็มได้เป็นอย่างดี

แต่ที่ทำได้ก็เพราะเขาเลือกซื้อทาสสาวผู้โชคร้ายแล้วทำให้พวกเธอมีความสุขนี่นา

เห็นได้เลยว่าในฮาเร็มของเขานั้นไม่ได้มีลูกสาวขุนนางหรือเอลฟ์อยู่เลย

ทุกคนเป็นคนธรรมดา

ให้ตายสิ....คือก็คิดว่าออร์คแมนโคตรเท่หรอกนะ...แต่จะให้มีภรรยาเพิ่มอีกมันก็....หัวจะปวด

◆◆◆

แต่เอาจริงดิ จะมาหากันทุกวันเลยเหรอ

「เอ่อ ท่านเซเรส ทำไมถึงปฏิเสธเธอเหรอคะ?」

「มาเรี่ยนแค่ภรรยา 7 คนที่ผมต้องดูแลตอนนี้มันก็เกินมือแล้วนะ รับเพิ่มอีกไม่ไหวหรอก」

「อืม...ท่านเซเรสเคยบอกว่าได้แรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตมาจากออร์คแมนซังสินะคะ อาจจะเข้าใจผิดไปบ้างแต่ทำไมท่านถึงคิดว่าทาสรับใช้เท่ากับภรรยาล่ะคะ ทางนั้นเองก็บอกว่าตัวเองอยากรับใช้ท่านเฉยๆด้วย」

「ใช่ๆ ก็มีแนวคิดอย่างทาสเป็นของสิ้นเปลืองอยู่หรอก จักรวรรดิก็ยกเลิกไปแล้ว แต่เมื่อก่อนอย่างทาสนักสู้อะไรพวกนี้ก็มีให้เห็นนะ ไม่แปลกอะไรเลย」

ต่อจากมาเรี่ยนก็เป็นเฟร

ทาสสาว = ภรรยา

นั่นสินะเพราะฉันใช้มาตราฐานเดียวกันกับออร์คแมนที่รับทาสสาวเข้ามาเป็นภรรยา ก็เลยเข้าใจผิดไปกันใหญ่

สิ่งที่ฉันทำได้ก็คือแค่ยอมรับเธอเข้ามาในฐานะข้ารับใช้ผู้ซื่อสัตย์เฉยๆนี่นา

「แต่ว่าเราจำเป็นต้องรับเธอเข้ามาด้วยเหรอ?」

「ก็น่าสนุกดีออกนะคะถ้าได้อยู่กับเธอ...เนื่องจากเธอเคยเป็นดีลเลอร์มาก่อนด้วย คงจะมีความรู้ความสามารถในการสร้างความบันเทิงอย่างเกมไพ่มากแน่ๆ」

「น่าจะทำให้ท่านสนุกได้แน่」

จากนั้นฉันก็ไปปรึกษากับชิซุโกะและอีก4คนที่เหลือ สุดท้ายก็ลงเอยที่ว่าบ้านของพวกเราจะรับคนใช้เข้ามา....แล้วดีลเลอร์สาวก็คือคนแรกที่ฉันเลือก

◆◆◆

แล้วชารอนก็บุกมาหาฉันทุกเช้าเหมือนเดิม

「ในเมื่อฉันคือทาสของท่านเซเรส ฉันจึงต้องรับใช้ท่านไปตลอดชีวิตค่ะ」

「ก็ได้ๆเซ้าซี้จัง...ถ้าเธออยากเป็นมากขนาดนั้น ก็เชิญตามสบายเลย」

「ขอบพระคุณมากค่ะ ท่านเซเรส ฉันจะคอยรับใช้ท่านไปชั่วชีวิตเอง」

ก็นั่นสิน้อ เธอไม่เคยพูดถึงเรื่องแต่งงานเลยนี่หว่า

ทางฉันก็ติดต่อพ่อค้าทาสให้มารอก่อนแล้วด้วย

พอเป็นวีรบุรุษแล้วการจะขอเรื่องแค่นี้ก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร

「ถ้างั้นกระผมขอรบกวนหน่อยนะครับ」

「ฝากด้วยนะ」

เขาได้ทำเอกสารต่างๆและตีตราทาสให้กับทางชารอน

「เช่นนั้น ท่านเซเรส กระผมขอเลือดท่านหน่อยครับ」

ฉันกรีดปลายนิ้วของตัวเองนิดหน่อยแล้วหยดเลือดลงไปในจานเล็กๆที่พ่อค้าทาสนำมาให้

จากนั้นเขาก็หยดของเหลวพิเศษลงไปในนั้นก่อนจะวาดลวดลายอะไรสักอย่างบนหลังของชารอน

「กระผมทำการสลักตราทาสเรียบร้อยแล้วครับ...จากนี้ชารอนจะเป็นของท่านอย่างเป็นทางการแล้ว」

จากนั้นเขาก็กล่าวขอบคุณฉันแล้วจากไปพร้อมกับเหรียญทองสองเหรียญในมือ เมื่อเสร็จงาน

「ท่านเซเรสค่ะ ตอนนี้ฉันเป็นของท่านแล้ว ได้โปรดอย่าลังเลที่จะออกคำสั่งใดๆ」

「ถ้างั้นชารอน ตั้งแต่วันนี้ไปเธอไปเป็นสาวใช้ของมาเรี่ยนนะ」

ถึงจะบอกว่าให้ไปเป็นสาวใช้ของมาเรี่ยนแต่ก็คือเธอเป็นสาวใช้ของทุกคนนั่นแหละ

นอกจากนี้ทุกคนในบ้านเองก็ทำงานบ้านกันได้ ดังนั้นสิ่งที่เธอต้องทำก็แค่สร้างความบันเทิง....อาจจะเป็นงานที่ง่ายเกินคาดเลยก็ได้

「คือว่า...ท่านเซเรส ฉัน...」

「งั้นชารอ พวกเราก็ไปกันเถอะ」

「ค่ะ…」

แล้วชารอนก็ถูกมาเรี่ยนลากตัวไป