ตอนที่ 83 ฝ่ายปีศาจขอสงบศึก

ดูเหมือนว่าการพูดคุยระหว่างพวกซิซุโกะกับพวกมาเรียจะจบลงแล้ว

「เซเรสคุง จากนี้เธอไม่ต้องมาทำอาหารหรือทำงานบ้านอีกแล้วนะ」

ชิซุโกะซังบอกกับฉัน

ดูเหมือนว่าภาระหน้าที่จะตกไปอยู่ที่ 3 สาว

จะไม่เป็นไรจริงๆเหรอ?

เพราะในอดีต ฉันก็เคยพยายามสอนพวกเธอ แต่เพราะผลที่ได้มันเลวร้ายสุดๆ...สุดท้ายฉันก็เลยเลือกจะจัดการทั้งหมดเอง

แต่ถ้าพวกเธอบอกว่านี่คือการฝึกเพื่อเป็นเจ้าสาว...ฉันก็ไม่มีทางเลือกนอกจากปล่อยมือ

คงจะเป็นงานหนักสำหรับทั้ง 3 คนมากแน่ๆ

พรุ่งนี้โป๊ป โป๊ปากิตติมศักดิ์ องค์จักรพรรดิ อดีตนักบุญ อดีกนักบุญดาบ และก็เจ้าหญิงจะมาที่นี่กันพร้อมหน้า

พอมาคิดดูมันก็เรื่องใหญ่จริงๆ

หากยังปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปฮาราเร็มของผมจาก 4 ก็จะเพิ่มมาอีก 3 เป็น 7

แล้วถ้ารวมเหล่าลูกสาวของพวกเธอเข้าไปแล้วก็ 10...อย่างที่คิด ที่นี่คงจะแคบเกินไปละสิ

ฉันก็คิดอยู่ว่าตอนนี้ควรจะย้ายไปที่ปราสาทโคฮาเนะเหมือนกัน แต่ว่า...

ปัญหาคือจอมมารนี่สิ แซ็คเองก็เลิกเป็นผู้กล้าไปแล้ว จะเหลือใครไปสู้กับพวกมันกัน....

แต่ดูไม่ว่าจะทางไหนก็คงไม่พ้นฉันจริงๆ

เอาเถอะมาคิดตอนนี้ก็ไม่ได้อะไร ปล่อยให้เป็นเรื่องของวันพรุ่งนี้ละกัน

◆◆◆

「อะไรนะ แมมมอนถูกฆ่าตายไปแล้ว」

「ฮ่ะ」

นึกไม่ถึงแล้วว่าเจ้าแมมมอนบ้านั่นจะตายซะได้

ขนานแมมมอนที่แข็งแกร่งกว่าข้ายังตาย...แล้วข้าจะไปเหลืออะไรล่ะ

「จำนวนคนที่ใช้โจมตีแมมมอนล่ะเท่าไหร่ 5หมื่นหรือ1แสน หรือเป็นล้าน... 」

「ไม่ครับ...เขาถูกชายคนเดียวเท่านั้นจัดการ」

「โห้ยๆ จะตลกเกินไปหน่อยไหม จะบอกว่าเจ้าผู้กล้าแซ็คแสนอ่อนแอนั่นทำเหรอ...」

「คนที่สังหารท่านแมมมอนคือวีรบุรุษเซเรสครับ」

บ้าไปแล้ว...ก็จริงอยู่ว่ามีผู้กล้าหลายคนในอดีตที่แข็งแกร่งกว่าจอมมาร

แต่อย่างน้อยสำหรับแมมมอนแล้วมันก็ไม่น่าจะใช่สิ่งที่คนเพียงคนเดียจะโค่นลงได้สิ

หากบอกว่าเขารวมพลังกับผู้กล้าแล้วโค่นแมมมอนลงก็พอเข้าใจได้หรอก

...แต่นี่แค่เขาเพียงคนเดียวเนี่ยนะ

ไม่ต้องพูดถึงขั้นแมมมอน ก็ได้แค่1 ใน 4 ราชาแห่งสวรรคไม่สิ แค่พวกผู้บริหารข้ายังเอาไม่อยู่เลยแท้ๆ

แมมมอนมันจะถูกเรียกว่าตัวบัค

เขาคือสิ่งผิดปกติที่ไม่ควรจะกำเนิดขึ้นบนโลกนี้

สิ่งที่เรียกว่าบัคอย่างแมมมอนก็ได้ถือกำเนิดขึ้นมาในฝ่ายปีศาจ ทว่าตอนนี้ฝ่ายมนุษย์เองก็มีตัวบัคแล้วเช่นเดียวกัน

「แล้วเซเรสคนนั้นใช้วิธีการใดในการสังหารแมมมอนกัน...」

「ไม่ทราบครับ เพราะอีกฝ่ายได้บินขึ้นไปบนฟ้าแล้วลากท่านแมมมอนจนหายลับสายตาไป」

「บ้าหรือเปล่า มนุษย์จะไปบินได้ยังไงกัน และถึงพวกมันจะบินได้จริง เป็นไปได้เหรอที่จะคว้าเอาแมมมอนขึ้นไปบนฟ้ากับมันด้วย ไม่มีทางหรอกที่มนุษย์จะสามารถทำได้」

「แต่ว่า เขาสามารถบินและพ่นไฟออกมาจากปากได้ด้วยนะครับ」

นี่มันตัวบัคชัดๆ....ไม่มีทางที่คนแบบนั้นจะเป็นมนุษย์ธรรมดาได้....ตัวบัคของฝ่ายมนุษย์ได้ถือกำเนิดขึ้นมาจริงๆแล้ว

ประตูแห่งชัยชนะของฝั่งปีศาจถูกปิดตาย

มันจบแล้ว

ชัยชนะที่ไม่มีวันมาถึงของฝ่ายข้า

เป็นไปไม่ได้....

สภาพในตอนนี้มีแต่ต้องยอมจำนน...ต้องประกาศสงบศึกเท่านั้น

เพราะตอนนี้ถ้าพูดถึงความได้เปรียบทางฝั่งข้ายังมีมากกว่า

ดังนั้นก็ต้องรีบชิงประกาศสงบศึก ในตอนยังได้เปรียบนี่แหละ

หากสงบศึกสัก 100 ไม่สิสัก 300 ปี ถึงตอนนั้นวีรบุรุษเซเลสก็คงเป็นซากไปแล้ว

จากที่ข้าได้ยินมาไม่มีมนุษย์คนไหนอายุยืนได้ถึง60 หรืออย่างเก่งก็เลย 100 ปี ช่างแตกต่างกับปีศาจที่การดำรงอยู่เป็นนิรันดร์

ข้าควรจะสงบศึกเพื่อเลี่ยงการปะทะกับเซเรสไปก่อน ถึงจะต้องเสียสละอะไรบางอย่างก็เถอะ

「เรียกรวมพลราชาแห่งสวรรค์ที่เหลือที่」

「ฮ่ะ」

ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากประกาศสงบศึกแล้ว