65 เริ่มเคลื่อนไหว
มุมมองของชิซุโกะ
「แต่เซเรสคุง...」
「นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเซเรสกัน ก็เข้าใจหรอกนะ จัดหนักจัดเต็มกันแต่แบบนี้ร่างกายมันจะไม่ไหวเอานะ นี่เธอไปทำอิท่าไหนกับเขากันแน่เนี่ย?」
「ฉันไม่ได้บังคับอะไรเขาเลยนะ...ฉันสาบานได้」
「ถ้าชิซุโกะไม่ได้ทำอะไรเขาเลย งั้นมันก็อาจจะเป็นแค่...ความต้องการทางเพศของเซเรสซังหรือเปล่า?」
「อันที่จริง เซเรสจังค่อนข้างแข็งแกร่งและมีแรงขับทางเพศที่ดีมาก่อนอยูแล้ว... แต่ตอนนี้... กับตั้งสี่คน... เกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่นะ?」
ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเขาแน่นอน
แต่เซเรสคุงยังอยู่ในช่วงเติบโตอยู่
และจากนี้ไปเขาจะเติบโตมากยิ่งขึ้นไปอีก
นอกจากนี้ยังมีคนอย่างออร์คแมนซังที่มีภรรยา 10 คน... บางทีเซเรสคุงอาจจะเป็นผู้ชายที่ดี หรือยิ่งใหญ่กว่าเขาซ่ะอีก (ญ : บนโลกนี้ก็มีตัวอย่างให้เห็นอย่างออร์คแมนซังที่มีภรรยาถึง 10 คน ถ้าเซเรสมาได้ยินเข้าคงทึ่งไม่น้อย)
หากเขาเป็นเยี่ยงอย่างก็ไม่รู้เหมือนกันว่าร่างกายเขาจะรับไหวไหม
แต่อย่างน้อยถ้าจะดึงใครเข้ามาเพิ่ม ก็อยากจะให้เป็นคนที่พวกเธอรู้จัก
「เธอจำได้ไหมว่าหลังจากเมื่อวานเกิดอะไรขึ้น... เราต้องการกำลังสำรองและเพื่อนเพิ่ม... และฉันคิดว่าท่านเซซิเลียน่าจะเป็นตัวเลือกที่ดีเลย」
「ฉันยังไม่ได้บอกเธอเลย แต่ฉันชอบเฟรย์จากจักรวรรดิมากกว่า เธอเป็นนักบุญดาบคนก่อนและเป็นเจ้าหญิงคนแรกของจักรวรรดิ เธอคือคนที่ฉันแนะนำเพราะพวกเราสามารถคุยกันได้」 (ฮารุกะ)
「งั้นฉันก็คิดว่ามาริเนจังก็น่าจะดีนะ」 (ซาโยะ)
「อย่างไรก็ตาม... ฉันคิดว่ามันไร้ประโยชน์ที่จะเพิ่มให้กับเซเรสจังแค่หนึ่งคนใช่ไหมละ...? แล้วถ้าได้ทั้งสามคนล่ะ? มันคงยากสำหรับฉันเพราะฉันไม่ค่อยเก่งเรื่องการใช้สมอง เพราะงั้นฉันคิดว่าชิซุโกะและซาโยะสามารถเจรจากับทั้งสามคนและได้สิ่งที่ดีที่สุดจากพวกเขามาได้นะ」 (มิซากิ)
「ใช่ ชิซุโกะน่ะใช้กลอุบายได้เก่งกว่าฉันอีก...」 (ซาโยะ)
「ไม่ ฉันคิดว่าซาโยะเหมาะกว่าที่จะเจรจาแล้วไม่เปิดช่องโหว่นะ」ช
「ซาโยะและมิซากิพูดถูก ไม่อยากทำก็ใช่ว่าทำไมได้ซะหน่อยนี่ ชิซุโกะนี่แหละสุดยอดที่สุดแล้ว」 (ฮารุกะ)
「เฮ้ ฮารุกะ... นี่เธอกำลังพยายามจะบอกฉันว่าฉัน 'เจ้าเล่ห์' อยู่เหรอ?」
「ฉันขอโทนะ ชิซุโกะ ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น ฉันแค่อยากจะบอกว่าเธอฉลาดนะ」 (ฮารุกะ)
「อืม... งั้นก็ไม่เป็นไร」
ฉันหวังว่าความต้องการทางเพศของเซเรสคุงจะเป็นเพียงชั่วคราว... แต่ถ้าไม่ใช่แบบนั้น พวกเราคงจะต้องมาพิจารณากันเพิ่มอีก
◆◆◆
มุมมองของจอมมาร
「ปาร์ตี้ผู้กล้าในปัจจุบันอ่อนแอขนาดนั้นเลยรึ?」
「ใช่แล้วขอรับ ท่านจอมมารลูซิเฟอร์...」
ศัตรูเก่าของข้า... กำลังมีปัญหากับอีแค่โอเกอร์งั้นรึ?
มันไร้สาระชะมัด... เพราะยังไง ผู้กล้าก็คือไพ่ตายของเทพธิดา และเขาไม่ควรอ่อนแอขนาดนี้
อย่างไรก็ตาม อาจเป็นเพราะอาชีพของผู้กล้าถูกสร้างขึ้นไม่ซ้ำกันในแต่ละครั้ง... บางครั้งผู้กล้าที่อ่อนแอก็ปรากฏตัวขึ้นมาเหมือนกัน
ฝ่ายเราก็เหมือนกัน... มีเหล่าจอมมารที่อ่อนแอเหล่าจอมมารที่แข็งแกร่ง
และตัวข้าเอง ข้าก็เป็นแค่จอมมารธรรมดาๆ
แต่ว่าข้ามีแมมมอนซึ่งว่ากันว่าเป็นปีศาจของพระเจ้า (ท่านจะชิน)
แม้ว่าตำแหน่งจะเป็นหนึ่งในสี่ราชันย์แห่งสวรรค์ แต่พลังของคนคนนี้ยิ่งใหญ่กว่าของข้ามาก
ตราบใดที่แมมมอนอยู่ที่นี่ กองทัพของจอมมารจะไม่มีวันพ่ายแพ้
ข้าหมายความว่าผู้กล้าส่วนใหญ่หลีกเลี่ยงการต่อสู้กับแมมมอนและมาท้าทายกับจอมมารในการต่อสู้จนถึงตอนนี้
แต่แมมมอนไม่ยอมฟังคำสั่งของข้าเลย
เมื่อผู้กล้าพ่ายแพ้ จะต้องใช้เวลาอย่างน้อยห้าปีและนานถึงสิบปีก่อนที่ผู้กล้าคนต่อไปจะปรากฏขึ้นมา
ในระหว่างนี้ข้ามีข้อได้เปรียบอยู่
「ใครก็ได้ เรียกแมมมอนมาที…」
「ได้ขอรับ ท่านจอมมาร」
◆◆◆
「ลูซิเฟอร์ เจ้าเรีกข้ามางั้นเหรอ」
「แมมมอน! แกกล้าดียังไงมาทำกิริยาหยาบคายต่อหน้าท่านจอมมารแบบนี่!」
「หุบปากไปซะ ไอ้แก่!」
「นี่แก...」
「แมมมอน ข้าอนุญาตให้เจ้าเดินทางตามที่เจ้าเคยบอกว่าจะต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งได้」
「เฮ้~ เกิดอะไรขึ้นกับเจ้าที่เคยต่อต้านมาตลอดกัน?」
「เอาชนะปาร์ตี้ของผู้กล้าคนปัจจุบันแซ็คแล้วแสดงให้ข้าเห็นสิ! หลังจากนั้น เจ้ามีเวลาอีก 5-10 ปี จนกว่าผู้กล้าคนต่อไปจะปรากฏขึ้นมาไม่เลวใช่ไหมละ?」
「ก็... ถ้าข้าเอาชนะปาร์ตี้ของผู้กล้าคนปัจจุบันได้ ก็จะให้อิสระกับข้ามากกว่า 5 ปีซินะ! ข้าไม่ยอททำอะไรง่ายๆหรอกนะ เพราะงั้นถึงจะฆ่าพวกนั้นทิ้งก็ไม่มีปัญหาใช่มะ?」
「ไม่มีปัญหา」
「งั้นข้าจะจัดการมันเอง... และข้าจะออกไปได้หลังจากที่ฉันฆ่าแซ็คแล้ว... ถูกใช่ไหม?"
「ใช่ถูกต้อง」
ตอนนี้ผู้กล้าน่ะจบแล้ว... แม้แต่ผู้กล้าที่ทรงพลังที่สุดก็ไม่สามารถเทียบกับแมมมอนได้
และผู้กล้าในวันนี้จะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน
◆◆◆
มุมมองของแมมมอน
ถ้าข้าเอาชนะผู้กล้าได้... ข้าจะสามารถออกเดินทางได้... และเพื่อสิ่งนั้น ข้าจะฆ่ามันซ่ะ
ถึงกระนั้น ข้าก็ไม่อยากสู้กับพวกแคร็กพอต... ข้าอยากจะสู้กับคนที่แข็งแกร่งจริงๆ (พวกหนอนแมลง หรือพวกที่อ่อนแอครับ)
ไม่สนุกเลยสักนิดที่ต้องมาต่อสู้กับผู้กล้าและพวกมนุษย์ที่อ่อนแอคนอื่นๆซึ่งได้การปกป้องจากเทพธิดาเลยแข็งแกร่งขึ้นมาเฉยๆ...ข้าอยากจะสู้กับพวกที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริงมากกว่า)
คนที่ข้าต้องคิดค้นกลยุทธ์เพื่อเข้าสู้ ต้องหาทางชิงไหวชิงพริบ ต้องท้าทายด้วยพลังทั้งหมดที่ข้ามี....ข้าต้องการจะสู้กับคนเช่นนั้น
ท้ายที่สุด ข้าก็ไม่เคยแพ้ใครเลยตั้งแต่เกิดมา
แต่ครั้งหนึ่งในชีวิต...ข้าเคยบาดเจ็บ
มนุษย์... ท้าข้าเพื่อที่จะล้างแค้นให้คนที่รัก
มนุษย์คนนี้ท้าทายข้าด้วยกลอุบาย... อาวุธ ทุกอย่าง...
ข้าเสียเขาและตาข้างหนึ่งและทนทุกข์ทรมานมาหลายสิบปีก่อนจะหายดี
มนุษย์คนนี้ไม่ใช่ผู้กล้าหรือไม่ใช่คนในสี่อาชีพหลัก แต่เป็นเพียงนักล่า
ถ้ามนุษย์คนนั้นได้เป็นผู้กล้า ข้าจินตนาการไม่ออกเลยว่าผลการต่อสู้จะเป็นอย่างไร
ชีวิตข้า... ศัตรูที่แข็งแกร่งเพียงหนึ่งเดียวของข้า... รูดี้... ข้าอยากจะต่อสู้กับมนุษย์อย่างเขาอีกครั้ง
โอ ไอ่เทพธิดา... หากแกเป็นศัตรูที่ของปีศาจจริงๆ... ขอให้ข้าได้เจอศัตรูที่แข็งแกร่งอย่าง 'รูดี้' มายืนอยู่ต่อหน้าข้าด้วยเถิด...
ดังนั้น จนกว่าข้าจะได้สู้กับผู้แข็งแกร่งอีกครั้ง... ข้าจะฆ่ามนุษย์ทุกคน...
นี่คือ 'แมมมอนอาวุธทำลายล้าง' ที่พร้อมจะสังหารผู้กล้าและทำลายล้างโลก