43 แก้แค้นแค่นี้ก็พอแล้ว
หลังจากช่วงการจับคู่ซื้อทาสแสนวุ่นวาย ฉันขอบคุณออร์คแมนมากสำหรับความช่วยเหลือของเขา
"คนซื้อไม่จำเป็นต้องขอบคุณหรอกนะ ฉันหมายถึงเซเรสนายลงเอยด้วยการซื้อทาสเจ็ดตั้งคน... นายเป็นลูกค้าที่ดีมากเลย"
"อืม ฉันดีใจที่ได้มีส่วนร่วมในการขาย"
มาคิดดูแล้วส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะอิทธิพลของออร์คแมนที่ทำให้ฉันได้พบกับชิซุโกะ
ก่อนกลับหมู่บ้านฉันไปหยุดแวะร้านทาส
สิ่งนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับฉันมาก่อนที่ฉันจะได้พบกับออร์คแมน
หากไม่มีออร์คแมน การพบปะกับชิซุโกะก็คงจะไม่เกิดขึ้น
เมื่อพิจารณาแล้ว...อาจกล่าวได้ว่าฉันเป็นหนี้บุญคุณเขา
"ขอบคุณที่อุดหนุนมากเลย!"
"อย่าพูดอย่างนั้นเลยออร์คแมน... นายน่ะช่วยฉันไว้มากเลยถ้ามีอะไรให้ฉันช่วยบอกฉันได้เลยนะ"
"นี่มันเรื่องอะไรกันเน่ย?"
"ไม่ มันไม่มีอะไร"
ฉันแค่อยากจะขอบคุณเขา โดยส่วนตัวนั่นคือทั้งหมด
ถ้ามีอะไรฉันช่วยได้...ฉันจะช่วยเขาเอง
* * *
ขากลับต้องใช้รถม้าสองขันใหญ่
และด้วยเหตุผลบางอย่าง ฉันกับทาสก็แยกทางกันและเข้าไปในรถม้า
"จะดีกว่าไหมถ้าคุณนั่งลงเป็นคู่เพื่อทำความรู้จักกันนะครับ"
“ไม่ เรามีเรื่องต้องคุยกัน… และผู้หญิงก็อันตราย พวกเราเลยขอให้เซเรสพาเรามาด้วยไง”
“ถ้าอย่างนั้น...”
แน่นอนว่าการเดินทางกลับไปที่หมู่บ้านแน่นอนว่าไม่มีปัญหาอะไร
แต่ตอนนี้มาถึงส่วนที่ยากแล้ว (เมียเหล่ามีดรอแล้ว)
* * *
หลังจากแยกทางกับพวกหัวหน้าหมู่บ้านแล้ว ฉันก็กลับบ้านพบชิซุโกะและคนอื่นๆ รอฉันอยู่
"หมายความว่ายังไงนะ? เซเรสคุง... พวกเธอน่ารักมากเลย!"
"เฮ้... เซเรส... ทำไมนานถึงซื้อทาสน่ารักพวกนี้มาล่ะ?"
"เซเรสซัง... ได้โปรดอธิบายมาที!"
"เซเรสจัง ช่วยบอกฉันทีสิจ๊ะว่านี่มันเกี่ยวกับอะไรกัน"
"ทุกคน... ผมจะอธิบายให้ฟังเองครับ... ก่อนอื่น หัวหน้าหมู่บ้านและที่ปรึกษาของเขาเลือกเอลฟ์เป็นภรรยาของพวกเขาเพียงเพื่อทำให้ แซ็คผิดหวัง ผู้ที่กลายเป็นผู้กล้าและคนที่เขาต้องการแม้จะเอามาไม่ได้ก็ตาม... นั่นคืออมนุษย์ ท้ายที่สุด ผู้กล้าที่เป็นผู้พิทักษ์ของมนุษย์ไม่สามารถแต่งงานหรือมีความสัมพันธ์ทางกายกับพวกเธอได้...และผู้กล้าไม่สามารถมีทาสได้... คุณก็รู้ใช่ไหมครับว่าเขายังเป็นเด็กเล็กคนหนึ่งใช่ไหมครับ? นี่เป็นการแก้แค้นที่ดีสำหรับแซ็คเลยครับ"
แซ็ครักเอลฟ์ตั้งแต่ยังเด็ก... มันคงเป็นเรื่องน่าหงุดหงิดสำหรับเขาที่ต้องทำให้ความฝันที่ไม่อาจบรรลุเป็นจริงโดยหัวหน้าหมู่บ้านเพียงคนเดียว
"ก็จริง... แต่เซเรสคุง... ทำไมคนอื่นด้วยละจ๊ะ? โดยเฉพาะเซ็คเตอร์... มัน... ช่างตลกสิ้นดี"
"ภรรยาของเซ็คเตอร์เป็นสุนัขขี้หึงที่สุดในหมู่มนุษย์สัตว์ครับ เป็นเผ่าพันธุ์ที่ไม่เคยยอมให้มีการนอกใจ... ถ้าเขานอกใจเธอ เธอจะกัดนิ้วของเขาอย่างน้อยสามนิ้ว ดังนั้นเขาจึงต้องเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งนั้น... นั้นคือราคาที่เขาต้องจ่ายเพราะขายชิซุโกะซัง... เขาไม่มีวันนอกใจได้อีกในชีวิตของเขาแล้ว... และผมก็เสียใจแทนเพื่อนสมัยเด็กของผมด้วย แต่เธอก็สวยกว่าเด็กผู้หญิงสามคนนั้น ผมเดาว่าแซ็คจะอิจฉา... เพราะพ่อไปแต่งงานกับสาวสวยรุ่นราวคราวเดียวกัน... เขาคงหงุดหงิดพ่อมากแน่ครับ"
"เซเรสซัง... แล้วทำไมคุณถึงให้กล้ามนั่น..."
"ซาโยะซังครับผมคิดว่าไคโตะซังน่ะหยาบคายกับซาโยะซังเพราะคุณยอมจำนนและใจดี... และเพื่อแก้แค้นเรื่องนั่น ภรรยาของไคโตะซังเป็นทหารรับจ้าง... เธอหยาบคายกว่าไคโตะและถ้าเธอ รุนแรงขึ้น... เธอจะแข็งแกร่งพอที่จะหักแขนข้างหนึ่งของไคโตะซังได้ครับ... ตอนนี้ไคโตะซังต้านทานเธอไม่ได้แล้ว เขาต้องใช้ชีวิตมองหลังของเธอ... คุณว่าไไงครับ?"
"งั้น...เขาก็พูดหยาบคายหรือหยิ่งยโสไม่ได้อีกแล้วใช่ไหม...?
"ใช่ ตามนั้นเลยครับ"
“เซเรสจัง มีบางอย่างผิดปกติกับเขาด้วยใช่ไหม?”
“ใช่ คู่ของชูโตะซังเป็นลูกสาวของขุนนาง แม้ว่าชูโตะซังจะเป็นคนฉลาดแต่เขาก็ไม่สามารถแข่งขันกับ 'ตัวจริง' ได้... ผมหมายถึง ที่นั่นมีแต่ชีวิตที่ยากลำบาก และเขา จะชนะด้วยความรู้อันโอ้อวดอย่างเดียวไม่ได้... นอกจากนี้ เธอยังป้องกันตัวเองได้ ดังนั้นเขาเลยชนะด้วยความรุนแรงไม่ได้เหมือนกันครับ... ชีวิตเขาจะต้องลำบากแน่..."
“เข้าใจแล้ว… ถ้าอย่างนั้น เขาอาจจะไม่ฟื้นจากมันก็ได้”
“เซเรส คู่ของคาซุมะ มีเรื่องเกิดขึ้นด้วยใช่ไหม?”
"ใช่ แม่บ้านในตระกูลขุนนางที่ทำอาหารได้เท่านั้น"
"นั่นไม่ใช่สาวอุดมคติของคาซุมะงั้นเฟรอ"
"ไม่ นั่นคือสาวอุดมคติของพี่คาซุมะเลยละครับ... แต่สิ่งที่พี่คาซุมะต้องการจริงๆ ไม่ใช่คนที่สามารถทำอาหารได้ แต่เป็นคนที่สามารถดูแลบ้าน เช่น ทำบัญชี ทำความสะอาด ฯลฯ... ผมพนันได้เลยว่าเขาจะต้องเจอปัญหา... ผมเลือกเธอเพื่อให้เขารู้คุณค่าของการสนับสนุนของคุณ ลครับ พี่สาว"
"โอเค...ฉันเข้าใจแล้ว"
"ยัง... ฉันก็ยังรู้สึกไม่ดีกับเรื่องนี้เลยจ๊ะ เซเรสคุง"
“เซเรส...แค่นั้นเองเหรอ?”
"เซเรสซัง"
"เซเรสจัง"
“เดี๋ยวก่อน ดูสาวๆ พวกนั้นสิ… พวกเธอดูไม่เหมือนใครซักคนเหรอครับ?”
"ไม่มีทางน่า... เป็นไปไม่ได้..."
“โอ้ ฉันเข้าใจความหมายของนายแล้วละ”
"นี่อาจจะดีมาก"
"โอ้ ที่รัก"
สิ่งหนึ่งที่ผู้หญิงทุกคนที่ฉันเลือกมีเหมือนกันคือพวกเธอดูเหมือนลูกสาวเล็กน้อย
ฉันหมายความว่า ผู้หญิงจะไม่อยากกลับไปบ้านที่พ่อของเธออยู่กับผู้หญิงอายุเท่าเธอที่หน้าตาเหมือนเธออยู่หรอก...
แถมยังไม่มีแม่ด้วย! เพราะโดนเพื่อน (ยม.ปล)
และเพราะแบบนี้พวกเธอไม่ต้องการอยู่ในบ้านหลังนี้แน่
ถึงจะเป็นการแก้แค้นที่ไม่ต้องการ...แต่เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว
"แค่นี้ก็พอแล้วเนอะ? หลังจากนั้น ถ้าเราออกจากหมู่บ้านนี้แซ็คและคนอื่นๆ จะไม่มีที่อยู่... แล้วเราจะลงทะเบียนในกิลด์กับทุกคนในขณะที่เราจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตลอดไปกันไง"
“แล้วเธอจะเอายังไงละจ๊ะเซเรสคุง?”
"ไปที่เมืองหลวงและใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกันเถอะครับ... ผมมั่นใจว่าพวกเราทั้งห้าคนจะต้องสนุกกันมากแน่ๆ"
""""เซเรส (คุน) (ซัง) (จัง)""""
* * *
วันรุ่งขึ้น เราออกเดินทางไปเมืองหลวง
ชิซุโกะและคนอื่นๆดูเหมือนจะเห็นด้วย
อาจเป็นเพราะฉันดูแลความสัมพันธ์ของภรรยาของเขากับหัวหน้าหมู่บ้าน แต่ทั้งหมู่บ้านก็มาหาเรา
จากนี้ไป ขอเพียงปล่อยวางและใช้ชีวิตให้มีความสุขก็พอ...แค่นั้นก็พอแล้ว
จบเล่ม1
※ เล่มที่สองจะเริ่มต้นด้วยเรื่องราวของผู้กล้า
