หน้าหลัก > เพื่อนสนิทผมคิดไม่ซื่อผมเลย ยม. มัน! (นิยาย) > ตอนที่ 33

ตอนที่ 33 - [คิดในใจ] ลาก่อนหัวใจ verเมล

เพื่อนสนิทผมคิดไม่ซื่อผมเลย ยม. มัน! (นิยาย)

33 [คิดในใจ] ลาก่อนหัวใจ verเมล


มุมมองของของเมล


 ทำไมฉันถึงทำอะไรโง่ๆแบบนี้กันนะ?

 

 ฉันตื่นเต้นมากตอนที่แซ็คชายในฝันของฉันบอกฉันว่าเขาชอบฉัน

 

 บอกตามตรงว่าฉันมันเป็นคนโง่...

 

 ถึงฉันจะเป็นเมียน้อยของแซ็คฉันแน่ใจว่าเขาจะไม่มาหาฉัน

 

 ท้ายที่สุด เขามีทั้งมีเจ้าหญิงและลูกขุนนางมากมายมาเรียและลิด้าและฉันไม่ใช่เลือกเลือกที่ดีที่สุดใน5อันดับ... ลองนึกดูว่าแซ็คจะมาหาฉันไหม...


คงเป็นไปไม่ได้...และฉันแน่ใจว่าฉันเป็นแค่เมียน้อยในนามเท่านั้นเอง

 

 ปกติสามอาชีพหลัก(ในปาร์ตี้ผู้กล้า)มักจะได้เป็นเมียน้อยของผู้กล้า...

 

 แต่ฉันเตี้ยและหน้าเด็ก เพราะวั้นฉันเลยไม่ใช่สเป็คของแซ็ค

 

 นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันถูกลบออกจากรายชื่อ

 

 นอกจากนี้ เขาสนิทกับมาเรียและลิด้าตอนที่เขาอยู่ในหมู่บ้าน

 

 แต่ไม่ใช่กฉัน...

 

 แซ็คไม่ค่อยพูดกับฉันนอกจากตอนทำภารกิจ

 

 และตอนนี้ Zect ต้องการฉัน... มันทำให้ฉันแทบคลั่ง

 

 ฉันเป็นนักปราชญ์... และฉันต้องสงบสติอารมณ์อยู่เสมอ

 

 แต่ฉันตกหลุมรักอย่างบ้าคลั่ง

 

 โดนตำแหน่ง "เมียน้อยของผู้กล้า" มันบังตา...

 

 และด้วยเหตุนี้ ฉันจึงแยกจากคนที่ห่วงใยฉันอย่างแท้จริง

 

 'ยียโง่'

 

 ฉันเข้าใจแล้ว.

 

 ฉันไม่เห็นเซเรสเป็นเด็กผู้ชาย

 

 บางทีเขาอาจจะเป็นส่วนผสมของ 'พี่ชาย' และ 'พ่อ' ... หรืออะรไประมาณนั้น

 

 แม้ว่าฉันจะไม่เคยยกมือขึ้นเลย แต่พ่อของฉันที่บ้านมักจะดุด่าว่าแม่กับฉัน


เมื่อไหร่ก็ตามที่เซเรสเห็นฉันร้องไห้ เขาจะยิ้มและให้บางอย่างแก่ฉัน

 

 มันคือมันเทศ ปลาอบ หรือก้อนหินที่ดูสวย

 

 "เป็นอะไรไปละ? ถึงสิ่งที่ฉันทำได้จะมีแค่ฟังสิ่งที่เธอพูด แต่... เธออยากระบายไหม? มันจะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นนะ"

 

 งี่เง่าชะมัด

 

 เด็ก 5 ขวบพูดอย่างนั้นกันด้วยเหรอ?

 

 และไม่ใช่แค่กับฉัน...แต่กับแม่ของฉันด้วย

 

 เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมานานมากแล้ว... ซึ่งมันไม่เคยอยู่ในความทรงจำของฉันเลย

 

 เขาเป็นคนใจดีและน่ารักที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมา... แต่ฉันดันหมดรัก

 

 ฉันมันโง่...

 

 ตอนนี้ในปาร์ตี้ฉันตัวคนเดียว

 

 เป็นการยากที่จะเข้าร่วมการสนทนานอกจากตอนทำภารกิจ

 

 ในสถานการณ์แบบนี้นี้ ฉันมักจะต้องออกไปอ่านหนังสือหรือแสร้งทำเป็นหลับอยู่เสมอ

 

 อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านี้เซเรสเป็นคนที่คุยกับฉันตลอด

 

 เขาฟังฉันเสมอ ไม่พูดเกี่ยวกับตัวเขาเอง แต่ฟังฉันพร้อมกับให้อารมณ์ขันแก่ฉัน

 

 เขาเป็นผู้ชายที่ใจดีมาก...

 

 เซเรสใจดีเกินไป...

 

 เพราะฉันดูโดดเดี่ยวมาตลอด...

 

 และพอแซ็คไม่ยอมแม้แต่จะรับฉันเป็นเมียน้อยของเขา... เพราะฉันร้องไห้... เซเรสก็ซื้อสร้อยคอให้ฉัน

 

 'เมลน่ะน่ารักต่อให้เธอไม่รักเธอ เธอก็หาคนอื่นได้... แต่ถึงอย่างนั้น... ถ้าเธอกังวล ฉันจะรับเธอเองไปถ้าเธอขายไม่ออก'

 

 นั่นคือสิ่งที่เขาพูด

 

 และมันดูเป็นของฟุ่มเฟือย

 

 โง่...และใจดีเกินไป

 

 ฉันไม่ได้ถูกแซ็คปัด... แต่เขากังวลเกี่ยวกับอนาคตของฉัน...

 

 ดังนั้นเขาเลยมอบให้ฉัน

 

 เขาเป็นคนงี่เง่า

 

 เขาให้สร้อยคอราคาแพงกับหญิงสาวที่เขาไม่เคยออกเดทด้วยซ้ำ...

 

 'ถ้ายังขายไม่ได้'... ก็ถ้ายังขายไม่ออก... เซเรสก็เสียเงินเปล่าๆ

 

 และ... มันเพิ่งออกจากปากของฉัน

  

 ฉันพูดว่า 'งั้น... บางทีเซเรสน่าจะเป็นคนที่พาฉันไปนะ'

 

 ถ้าฉันพูดอย่างนั้น เขาควรจะจูบฉันหรือไม่ก็ผลักฉันลงไป!

 

 แต่เซเรส...


'ถ้าเธอชอบฉันจริงฉันก็ยินดีแต่ฉันไม่อยากเอาเปรียบผู้หญิงที่อ่อนแอ... ฉันจะไม่ตอบรับ...'

 

 ฉันไม่รู้จะทำอย่างไรอีกต่อไป

 

 และผลก็คือ ฉันทำร้ายเซเรส

 

 ฉันมันงี่เง่า...

 

 ถึงฉันจะเลือกแซ็คมันก็คงจะไม่เป็นแบบนั้น...

 

 มันไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้องที่จะทำกับคนที่ใจดีกับฉัน

 

 ดังนั้นฉันจึงได้ตัดสินใจ

 

 ถ้าเซเรสต้องการฉัน ความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิงก็จะแน่นแฟ้น

 

 ถ้าเราโอเคกันทั้งสามคน...ก็ดีเหมือนกัน...


แต่ถ้าเขาไม่ต้องการกลับมา ฉันจะไม่หยุดเขา และฉันจะปล่อยเขาไป แม้ว่าเขาจะสกลายเป็นศัตรูกับแซ็คก็ตาม...

 

 เพราะนั่นคือสิ่งที่เราให้เขาได้ในยามที่เขาเศร้าและเหงา

 

 เซเรส... ตอนนี้นายมีอิสระที่จะเลือกนะ...