ตอนที่ 119 【บทคั่น】การเริ่มต้นใหม่ของผู้กล้าแซ็ค 9 มารินมาเยือน

มุมของแซ็ค

ก๊อกๆๆ

มาแต่เช้าเลยนะ

ก๊อกๆๆ

ต้องออกไปเปิดจริงๆสินะ

「เดี๋ยวนะ…」

「ท่านแซ็ค แฮก แฮก อยู่ที่นี่จริงด้วย」

หมายความว่าไง อยู่ที่นี่จริงด้วย

ไม่สิทำไมคนพวกนี้ถึงมาอยู่ตรงนี้ได้ล่ะ

ฉันก็ปฎิเสธไปเสียงแข็งแล้วไม่ใช่เหรอ

「ข้าคือริชาร์ดเป็นราชองครักษ์! ข้ามาที่นี่เพื่อส่งตัวเจ้าหญิงครับ」

「แซ็ค...เกิดอะไรขึ้นเหรอ?」

「ไม่มีอะไรหรอกลูน่า ไม่มีปัญหาๆ」

「อื้อ ไม่มีปัญหา…」

「งั้นเหรอ? เอาเป็นว่าแล้วเจอกันน่ะ!」

สงสัยคงเคาะผิดห้องแหละ

「แล้วเจอกันอะไรครับ! ได้โปรดอย่าปิดประตูแบบนี้เลย ข้ามาเจ้าหญิงมารินมาด้วยนะครับ」

「หา～แล้วนายจะพาเธอมาที่นี่ทำเพื่อ? หากเป็นเรื่องการหมั้นก็ถูกยกเลิกไปแล้วนี่!」

จากนั้นเจ้าหญิงมารินก็โผล่มา

「ก็ท่านเป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอคะ? ตามที่ท่านบอกว่าหากฉันไม่สามารถทิ้งตำแหน่งของฉันแล้วมาเป็นนักผจญภัยแบบท่านได้ก็คงไม่มีทางไปด้วยกันได้ ก็หมายความว่าหากฉันสามารถสละตำแหน่งมาหาท่าน ท่านก็จะยอมรับฉันแล้วอยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าสินะคะ ในเมื่อท่านพูดไว้แล้วก็ขอให้รักษาสัญญาด้วยนะคะ」

ถามจิ้งงงงงง!

เจ้าหญิงยอมสละตำแหน่งจริงเหรอ

「นี่ท่านมั่นใจแล้วใช่ไหม เข้าใจถึงความหมายของมันจริงเหรอ?」

「แน่นอนสิคะ ฉันสามารถใช้มีดกับเวทมนตร์ได้นิดหน่อยด้วย...ดังนั้นก็จะพยายามในฐานะนักผจญภัยค่ะ!」

น่าตกใจจริง ว่าแต่ทางกษัตริย์แซมมาร์คที่ 4 เห็นด้วยเหรอ

แทบไม่อยากจะเชื่อจริงๆ

「ว่าแต่ทางกษัตริย์อนุญาตแล้วเหรอ?」

「เรื่องนั้น ฝ่าบาทอนุญาตแล้วครับไม่ต้องเป็นห่วง เจ้าหญิงก็พยายามเข้านะครับ!」

จะรอดกันไหมเนี่ย...

「พวกนายเองก็พยายามเข้าล่ะ!」

「「「「「ฮ่ะ ถ้าเช่นนั้นพวกเราขอตัวก่อน」」」」」

「โห้ย พวกนายแน่ใจแล้วหรือไงที่มาทิ้งเจ้าหญิงไว้แบบนี้?」

ไม่มีเสียงตอบกลับมาจากพวกนั้น

「ตอนนี้ฉันไม่ใช่เจ้าหญิงแล้วนะคะ เป็นแค่มารินคนธรรมดา ทีนี้ท่านคงจะไม่ทอดทิ้งฉันที่ยอมสละตำแหน่งมาสินะคะ ท่านแซ็ค?!」

นี่เธอเป็นเจ้าหญิงมารินจริงๆเหรอ?

เธอไม่น่าจะเป็นคนแบบนี้สิ เธอต้องเป็นประเภทไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองอยู่ลำบากแน่

เพราะหากเป็นฉันเองก็คงจะไม่เลือกเส้นทางนี้หรอก

ไม่สิ พอมาคิดอีกทีฉันก็เปลี่ยนไปเยอะเหมือนกันนี่นะ

แต่ว่า...

ไอ้เรื่องการหาเรื่องใส่ตัวนี่ทำไมไม่เปลี่ยนเลยนะ?

ตอนนี้เธอก็อยู่ตรงนี้แล้วด้วย จะปฎิเสธก็ไม่ไหว

เธอถึงขั้นยอมสละตำแหน่งมาหาฉันเลยนะ

จะบอกให้เธอกลับบ้านไปเฉยๆก็ยังไงอยู่

「ช่วยไม่ได้สินะ แต่ฉันยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมารินนัก ดังนั้นก็มาค่อยๆเรียนรู้กันไปก็แล้วกัน แน่นอนว่าฉันจะไม่แตะต้องเธอจนกว่าจะรู้ถึงใจของกันและกันจริงๆ ดังนั้นไม่ต้องเป็นห่วงนะ」

「แต่ฉันรักท่านแซ็คอยู่แล้วนะคะ」

「หมายถึงพวกเราต้องอาศัยอยู่ด้วยกันจนรู้ตัวว่าตกหลุมรักกันและกันจริงๆต่างหาก!」

「แบบนี้นี่เอง」

「นี่ ลูน่าเดี๋ยวพวกเราจะมีรูมเมทเพิ่มนะ」

「รูมเมท? รูมเมทนี่อะไรเหรอ?」

「ก็หมายถึงการที่จะมีคนมาอยู่ร่วมกับเรานับตั้งแต่นี้เป็นต้นไปไง เด็กคนนี้ชื่อมาริน เธอจะมาอยู่กับเราด้วย ดังนั้นลูน่าในฐานะที่เป็นรุ่นพี่ก็ควรจะสอนอะไรหลายๆอย่างให้เธอด้วยล่ะ」

「มาริน เด็กคนนี้คือลูน่า ทำความรู้จักกันไว้ซะล่ะ」

「หืม เด็กคนนี้ก็จะอยู่กับพวกเราด้วยเหรอคะ? เป็นเพื่อนนักผจญภัยของท่านสินะคะ?」

「ไม่ใช่ ลูน่าคือลูน่า! งั้นเดี๋ยวฉันจะไปลงทะเบียนเธอเป็นสมาชิกปาร์ตี้เหมือนกับลูน่าแล้วกัน แต่คงไม่ต้องออกไปสู้อะไรหรอกใช้ชีวิตตามปกติได้เลย」

ฉันเองก็คงจะออกไปล่ามังกรไม่ได้ด้วยเพราะเรื่องมังกรดำ

ดังนั้นฉันจึงไม่มีแผนจะออกล่าอะไรเร็วๆนี้

「ให้ใช้ชีวิตตามปกติเหรอคะ?」

「เพราะเป็นเจ้าหญิงมาก่อนนี่ งานบ้านคงจะทำไม่ได้ใช่ไหมล่ะ?」

「ขออภัยด้วยค่ะ แต่ฉันไม่เคยทำอย่างที่ท่านว่า」

ก็ไม่แปลกแหละนะ

แต่ไม่ใช่ว่านี่มันเรื่องใหญ่เลยเหรอที่อาณาจักรส่งมารินมาหาฉันที่จักรวรรดิ

「ไหนๆมารินก็มาแล้ว แถมทุกคนก็ตื่นแล้วด้วย วันนี้เอาเป็นแฮมเบอร์เกอร์ละกัน!」

「แฮมเบอร์เกอร์ แฮมเบอร์เกอร์ แฮมเบอร์เกอร์ ...แซ็ค ขอบคุณ」

ลูน่าเองก็ชอบแฮมเบอร์เกอร์

「เมื่อตัดสินเมนูกันได้แล้ว มารินก็นั่งรออยู่ตรงนี้ก่อนล่ะ ระหว่างนี้ก็ช่วยคุยเป็นเพื่อนลูน่าไปก่อนนะ」

「เอ๋ ท่านแซ็คทำอาหารได้ด้วยเหรอคะ?」

「ก็ต้องทำได้สิ เพราะทั้งเธอกับลูน่าต่างทำงานบ้านกันไม่ได้ ก็เหลือแต่ฉันแล้วนี่」

「ลูน่าทำอาหารไม่เป็น....」

「แบบนี้นี่เอง」

การจะขอให้เธอมาทำอาหารเลยก็คงจะโหดไปหน่อย

「เอาเป็นว่าก็ช่วยรอกันเดี๋ยวนะ」

เห้อ～ต้องมาดูแลสองสาวที่ทำกับข้าวไม่เป็นสินะ

สภาพเราตอนนี้จะเหมือนกับเซเรสเลยไหมนะ?

แต่ถ้าพวกเธอกินกันอย่างอร่อย มันก็คุ้มค่าแล้วล่ะนะ