40 สาวรับจ้างกับไคโตะ

ฉันชวนชูโตะไปซื้อของเหมือนกับพวกผู้ใหญ่บ้าน

 “นี่คือรอบที่สี่แล้วแล้วนายช่วยฉันได้มากจริง ๆ” ออร์คแมนกล่าว

 “ไม่หรอก นายก็ช่วยเหลือพวกเราได้มากเหมือนกัน และนายยังให้เรายืมเต็นท์ด้วย”

 “ก็ในเมื่อนายซื้อให้ฉันเยอะซะขนาดนี้ ฉันก็จะให้เสื้อผ้านายเป็นบริการด้วย”

 ถึงอย่างนั้น พ่อค้าทาสต้องมีความน่าเชื่อถือมากจริงๆอะนะ

 ออร์คแมนจัดการการจัดเตรียมเกือบทั้งหมด

ฉายาของเขาคือ 'สลาฟฮาเร็มแอ็ดเวนเจอร์(Slave Harem Adventurer)' มันไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลย

 ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นสมาชิกของปาร์ตี้ของผู้กล้าอันเก่า ซึ่งทำให้เขามีคุณสมบัติในการมีภรรยาหลายคน... แต่แล้วเขาก็ถูกไล่ออก

 เหมือนกับฉัน...

 แต่เมื่อฉันวิ่งไปหาชิซุโกะและเพื่อนๆของเธอ ออร์คแมนก็วิ่งไปหาทาสของเขา

 เราแตกต่างกันเล็กน้อยแต่ฉันรู้สึกถึงความเป็นญาติ

 “โอเค ฉันจะไปหาคนต่อไป”

 “อืม รบกวนทีนะ”

 * * *

 "นายได้เจอกับคู่ของชูโตะคนนั้นหรือยัง? เธอเป็นคนยังไงงั้นเหรอ?"

 "แน่นอนว่าเธอไม่ใช่สเป็คของไคโตะซังหรอกนะครับ ผมบอกได้แค่นั้นและเธอก็ดูเหมือนจะชอบชูโตะซังด้วยครับ..."

 “ฉันเข้าใจแล้ว… ถ้าผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนน้ำเต้าสีเขียว เธอก็ไม่ใช่สเป็คของฉันหรอก”

"ใช่ครับแบบที่ไคโตะซังชอบคือเบิ่ม ทำงานหนัก และมีหุ่นที่ดี"

 "ตามคาดเลยนะเซเรสนายรู้ดีว่าฉันอยากได้อะไร..."

 "แน่นอนอยู่แล้วครับ"

 * * *

 "เฮ้ เซเรส... นายแน่ใจแน่นะ? นี้มันมากเกินไปแล้ว! เธอเป็นทหารรับจ้างและนักผจญภัย เธอไม่ใช่ตัวเลือกปกติสำหรับชาวบ้านใช่ไหมละ? และผู้หญิงคนนี้..." ออร์คแมนกล่าว  

 "'ฆ่าคน'... ใช่ไหม? นั่นคืองานของเธอ แม้แต่นักผจญภัยก็ยังฆ่าโจรพอพวกเขาถูกโจมตีเลย"

 “ใช่ แต่... คนธรรมดาจะยอมรับได้อย่างนั้นเหรอ?”

 ทั้งหมดที่ไคโตะต้องการคู่ชีวิตคือผู้หญิงที่สามารถ 'ใช้กำปั้นสู้กับเขาได้'

 ไคโตะมักจะใช้วาจาดูหมิ่นและหยุดแค่นั้นเพราะซาโยะเป็นคนประเภททียอมจำนน

 ถ้าเป็นผู้หญิงธรรมดาคงโดนกระทืบแล้ว

 กล่าวอีกนัยหนึ่ง ภรรยาของไคโตะต้อง 'ทำงานหนัก มีร่างกายที่สวยงาม และ 'มีความสามารถในการชกต่อย'

 แม้ว่าในกรณีของฉัน ฉันจะไม่เคยทำแบบนี้ นักผจญภัยและอัศวินสามารถพัฒนาความรักและมิตรภาพระหว่างการต่อสู้

 สิ่งที่ไคโตะต้องการคือผู้หญิงที่สามารถมีความสัมพันธ์แบบนั้นได้

 * * *

 ย้อนกลับไปสักนิด

 “นายจะซื้อให้ฉันจริงๆเหรอ?”

 เธอเป็นอีกคนหนึ่งที่จะสามารถซื้อได้ก็ต่อเมื่อเป็นคนที่เหมาะสมที่จะซื้อเธอ

 ท้ายที่สุด ทหารรับจ้างและนักเลงก็สร้างปัญหาได้

 แม้ว่าเธอจะถูกผูกมัดด้วยตราทาส ก็จะไม่ได้หมายครวามว่าหลเจ้าของจะไม่ถูกฆ่าก่อนที่จะเปิดใช้งานตรานั้น

และสมมติว่ามีทหารรับจ้างหรือนักผจญภัยที่มีทักษะพร้อมอาวุธอยู่ข้างๆ ในกรณีนั้นพวกเขาอาจไม่สามารถไปถึงเป้าหมายได้ทันเวลา(ตราทาส)

 นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมการมีทาสเช่นนี้จึงเป็นอันตรายหากเจ้าของทาสนั้นไม่ใช่คนที่มีฝีมือ

 นักผจญภัยที่เลือกผู้หญิงเป็นทาสนั้นเป็นแรงค์ D ขึ้นไป และขุนนางและอัศวินจะไม่ซื้อพวกเธอเพราะพวกเธอถูกมองว่าเป็น "พวกทหารรับจ้าง"

 แท้จริงแล้วเธอเป็นคนที่ขายยาก

 นั่นคือสิ่งที่ออร์คแมนบอกฉัน

 "ใช่แล้ว แต่ฉันไม่ใช่คนที่จะอยู่กับเธอหรอกนะ(kimi=เธอ หรือ นาย)"

 “อะไรนะ? ไม่ใช่นายงั้นเหรอ? นายค่อนข้างจะตรงสเป็คของฉันเลยนะ แต่... ยังไงก็ตามทำไมต้องเป็นฉันด้วยละ?”

 “โอ้ เขาเป็นคนดุร้ายที่มีมีลิ้นแหลมคม บางทีก็เข้าขั้นรุนแรงด้วยซ้ำ”

 “เฮ้ ไม่ใช่ว่าแบบนั้นมันเป็นขยะหรอกเหรอ?”

 “ใช่ แต่ฉันไม่คิดว่าจิตใจของเขาจะแย่ขนาดนั้น เพราะเขาปฏิบัติกับฉันเหมือนลูกอีกคนในตอนที่ฉันเป็นเด็กกำพร้า เขาก็มีจิตใจดีเหมือนกัน”

 "เข้าใจแล้ว จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่ฉันถูกซื้อตัว? ฉันเป็นทหารรับจ้าง! สิ่งที่ฉันรู้ก็มีแค่การต่อสู้"

 "นั่นคือเหตุผลที่ผมอยากถามคุณ (อันตะ = คุณ) ผู้ชายที่ผมเลือกให้คุณเป็นคนแข็งแรงครับ แต่เขาเป็นชาวนา... คุณอยากลองทำฟาร์มดูไหมครับ?"

 แม้จะดูหยาบกระด้างและไม่เป็นทางการ แต่คนๆ นี้ก็มีเสน่ห์ที่น่าสนใจอย่างประหลาด

 ฉันเปลี่ยนจากที่เคยเรียกเขาว่า 'เธอ (คิมิ)' เป็น 'คุณ (อันตะ)'

 ฉันไม่ชอบที่จะพูดแบบนี้ แต่การเป็นทหารรับจ้างและไม่ใช่นักผจญภัยอีกต่อไป หมายความว่าเธอต้องขัดสนเรื่องการเงินมาตั้งแต่ต้น และไม่มีหนทางอื่นที่จะอยู่รอด

 คงไม่มีใครอยากเป็นทหารรับจ้างที่ต้องเผชิญหน้ากับความตายหรอก

 "อยากให้ฉันใช้ชีวิตแบบอื่นนอกจากการต่อสู้งั้นเหรอ? ฉันไม่เคยเจอใครแบบนั้นเลย... ที่ฉันต้องการคือ 'ต่อสู้' และใช้ร่างกาย"

 "เข้าใจแล้ว... แล้วคุณอายุเท่าไหร่เหรอครับ?"

 "ฉันอายุ 14... มันเกี่ยวอะไรด้วย?" @ตำรวจจจจจจจ 14 ก็เด็กป่ายยยเด็กกว่าลูกอีกมั้ง(ถึงจะใกล้ๆแอดก็เถอะ)

 อายุ 14 งั้นเหรอ...? เธอคงมีชีวิตที่ค่อนข้างลำบากในวัยนี้แน่ๆ ถ้าเธอพูดหยาบๆ แบบนี้?

 “อา ผมผิดเอง… แล้วทำไมคุณถึงถูกขายไปเป็นทาสงั้นเหรอครับ”

"โอ้ ฉันมันโง่นะเพื่อนเลยหลอกขายฉัน... ทำให้ฉันต้องสู้บ่อย ทำให้ฉันนอนไม่หลับในตอนกลางคืน... และสุดท้ายก็ทิ้งฉัน"

 “เข้าใจแล้ว...และฟังนะ ผู้ชายคนนี้ที่ผมกำลังจะแนะนำให้คุณรู้จัก เขาอายุประมาณ 30 กว่าๆ เขาอาจจะปากจัดและชอบใช้ความรุนแรง แต่ผมสัญญาได้เลยว่าคุณจะได้อยู่อย่างสงบสุข ไม่ใช่การ ’ฆ่าคนอื่น’ คุณว่าไงครับ?"

 "ถึงอย่างนั้นฉันก็เป็นทหารรับจ้าง และถ้าเขามายุ่งกับฉัน ฉันจะทุบตีเขาโอเคไหม? แต่ฉันจะไม่ฆ่าเขา..."

 "ก็ดีแล้วไม่ใช่รึไง? แต่เขาใจดีและเป็นคนจิตใจดีจริงๆ เขาแค่..."

 “เขาเป็นคนที่ค่อนข้างจะซุ่มซ่าม นั้นคือสิ่งที่นายจะบอกอย่างนั้นเหรอ?”

 "ใช่ แบบนั้นแหละครับ"

 “ก็ ฉันไม่ได้รังเกียจคนแบบนั้นหรอกนะ… อย่างน้อมมันก็ดีกว่าอยู่ที่นี่ และฉันไม่อยากถูกซื้อกลับไปต่อสู้… ฉันอยากใช้ชีวิตที่เรียบง่ายกว่าเป็นทหารรับจ้างและตายลงในสักวัน"

 "ใช่ แบบนั่นดีมากเลยนะครับ"

 “งั้นฉันก็แค่แก้ไขนิสัยรุนแรงของเขาใช่ไหม?”

 "ใช่ รบกวนทีนะ… พยายามให้ดีกว่าอดีตของคุณนะครับ"

 “เอาล่ะ เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นเรื่องระหว่างพวกเรานะ... แลถฉันก็จะดัดนิสัยเขากลับด้วยวิธีทหารรับจ้างของฉัน”

 "ใช่ แต่ช่วยอ่อนโยนกับเขาด้วยนะ... แล้วคุณจะได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ มากมายในฐานะชาวบ้านเองครับ"

 “นายพูดเหมือนนายเคยมาที่นี่มาก่อนนะ”

 "ใช่ ฉันเคยเป็นเด็กกำพร้า ถ้าผมไม่ได้เกิดในหมู่บ้านนั้น ผมคงใช้ชีวิตแบบเดียวกับคุณ... หมู่บ้านนั้นใจดีกับคนอ่อนแอ ผมมั่นใจ คุณจะพบสิ่งใหม่ๆ มากมายที่นั่นครับ"

 "จริงเหรอ?"

 “ถ้าคุณดัดนิสัยเขาไม่ไหวและพบว่ามันน่าเบื่อ คุณก็หนีไปได้เลยนะครับ”

 “เฮ้ นายมันตัวป่วน...ถ้านั่นคือสิ่งที่นายต้องการละก็...”

 “โอ้ คุณไม่ได้ถูกผูกมัดด้วยตราทาสกับใครหรอกนะครับ ดังนั้นถ้าคุณอยากจะหนีคุณก็ทำได้เลยครับ”

 “ก็ได้ แต่ฉันจะยังรักษาคำพูดของฉัน… และถ้าเขาไม่พูดกับฉันหรือทำร้ายฉัน ฉันจะไม่ทุบตีเขา… ฉันจะทำแบบนั้นให้”

 "รบกวนด้วยนะครับ"

 “นายคือเซเรสใช่ไหม? จากปาร์ตี้ของผู้กล้านะ?”

 "มันเรื่องในวันวานเก่าๆ..."

 "ดังนั้น นี่คือสัญญาระหว่างนักรบ..."

 “ครับ ฝากจัดการด้วยนะครับ...”

 "จริงเหรอ ฉันไม่เคยพบคุณมาก่อน แต่นายเป็นฮีโร่ของฉันเสมอมา... แม้ว่ามันจะแย่เกินไปเพราะที่นี่ไม่ใช่ข้อเสนอที่จะขอเข้าร่วมปาร์ตี้ของนาย... อย่างไรก็ตาม ฉันจะรักษาคำพูดของฉัน"

ทหารรับจ้างไม่ได้โหดร้ายอย่างที่คนทั่วไปคิด

 พวกเขาอาจจะดูหยาบกระด้าง แต่พวกเขาก็มีความภาคภูมิใจในตัวเอง

 ไคโตะเหมาะกับเธอ

 * * *

 “นี่เธอ” ออร์คแมนกล่าว

 "ยินดีที่ได้รู้จักฉันชื่อเอเลนอร์"

 คำทักทายที่สวยงามพร้อมหลังตรง

 "เซเรส... เธอสวยใช่ไหมละ? เธอเก่งและทำงานหนักมาก... ฉันชอบเธอนะ"

 "ผมดีใจที่คุณชอบเธอ"

 “ใช่ ฉันชอบเธอ ฉันไม่เคยคิดว่าฉันจะได้รับการแนะนำให้รู้จักกับภรรยาของฉันโดยนาย ผู้ชายที่ฉันคิดว่าเหมือนลูกชายของฉัน”

 "ไคโตะซัง ทักทายหน่อยสิครับ"

 “อาใช่ๆ ผมชื่อไคโตะยินดีที่ได้รู้จักครับ”

 "ยินดีที่ได้พบคุณเช่นกัน"

 ถ้ามีปัญหาอะไรก็ตบตีกันได้ตามใจชอบ

 บางทีภรรยาที่อ่อนแออาจไม่ใช่คำตอบสำหรับไคโตะ

 เขาต้องการคนที่มีจิตใจแข็งแกร่งและสามารถต่อสู้กับเขาได้

 และด้วยสิ่งนี้ฉันคิดว่ามันจะได้ผล ...

 ท้ายที่สุด ฉันเลือกคู่ชีวิตที่เขาไม่สามารถใช้ความรุนแรงได้

 จะว่าไปแล้ว...ทุกอย่างคงจะโอเคใช่ไหมนะ?

(กลัวเมีย)