39 ยัยลูกสาวตัวร้ายกับชูโตะ

หลังจากจ่ายเงินและรับเอกสารมาแล้ว ฉันก็ไปหาผู้ใหญ่บ้านและที่ปรึกษาของเขา

 เพราะว่าเราอยู่ในเมืองฉันเลยปล่อยให้พวกเขาเพลิดเพลินไปกับการช้อปปิ้งสักพัก

 ว่าแต่แล้วเสื้อผ้าใหม่ของพวกเขาล่ะ...?

 "ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันจะซื้อเสื้อผ้าให้นายเยอะๆ มันถือเป็นบริการนะ"

 ออร์คแมนกล่าว

 เขาสามารถทำได้โดยไม่ต้องขออนุญาตใครเลย

 เป็นไปตามคาดออร์คแมนนั้นเข้ากับทาสได้ดี

 ตอนนี้ชายแก่ทั้งสามเดินออกไปจับมือกับเอลฟ์ไป

 จากภายนอกพวกเขาอาจจะต้องดูน่าอิจฉา

 ขณะที่ฉันมองไปที่เต็นท์ขนาดใหญ่ชูโตะก็เดินเข้ามาหาฉันอย่างตื่นเต้น

 “ผู้ใหญ่บ้านและที่ปรึกษาตัดสินใจเลือกคู่แล้วหรือยัง?”

"เรียบร้อยแล้วครับ พวกเขาเลือกแล้วและพวกเขาไปเมืองเพื่อเดินเล่นกันนะครับ"

 “ฉันเข้าใจแล้ว ถึงเวลาของฉันแล้ว ช่วยดูแลฉันด้วยนะ”

 ดูเหมือนว่าลำดับจะถูกตัดสินโดยการเป่ายิ้งฉุบเมื่อฉันจัดนัดบอดให้ผู้ใหญ่บ้านและที่ปรึกษาของเขา

 "ถ้าอย่างนั้น ชูโตะซังเป็นคนต่อไป ผมจะโทรหาคุณเมื่อพร้อมนะครับ กรุณารอสักครู่!"

 “เข้าใจแล้ว ฉัยจะรอนะ”

 "ปล่อยให้ผมจัดการเองครับ"

 * * *

 "เฮ้ เซเรสนายแน่ใจเหรอว่า 'ลูกสาวขุนนาง' คนนี้... เธอก็สวยนะแต่ว่า..." ออร์คแมนพูด

 "อา ฉันได้ยินเกี่ยวกับเธอเมื่อวันก่อน... 'คนไร้ประโยชน์สุดคลาสสิกที่ไม่ช่วยงานบ้านและเยาะเย้ยคนอื่นด้วยระกับการศึกษาของเธอ'...และ 'คนที่ทำให้ราชวงศ์ไม่พอใจและ ขุนนางผู้ยิ่งใหญ่' ใช่ไหมละ?"

“ถ้านายรู้อยู่แล้ว งั้นนายจะแนะนำนางให้ชาวบ้านทำไมละ?”

 “อ๋อ แค่นั้นก็พอแล้วละ”

 เพราะเธอคือสาวในอุดมคติที่ชูโตะต้องการด้วยตัวเขาเอง

 เขาจะไม่บ่นในภายหลังแน่นอน

 เพราะว่าเป็นหมู่บ้าน ขุนนางเพียงคนเดียวที่เขาจะคุยได้ก็มีแค่ลอร์ด ดังนั้นไม่มีทางที่เขาจะยุ่งเกี่ยวกับขุนนางคนอื่นๆได้

 นอกจากนี้ชูโตะยังเป็นพ่อของมาเรียแม้ว่าเขาจะเป็นชาวบ้านก็ตาม

 แม้ว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้น เด็กสาวก็จะลังเลนิดหน่อย

 “นายแน่ใจแน่นะ? แม้ว่าฉันจะรับรองได้ว่าเธอนิสัยดีและมีความรู้ แต่เธอก็เป็นทาสอาชญากร” ออร์คแมนกล่าว

 "ไม่เป็นไรหน่า"

 ฉันหมายถึงฉันไม่ได้จะแก้แค้นสักหน่อย

 ฉันไม่ได้เลือกคนแปลกๆให้นะ

 ฉันแค่คิดว่าเธอเหมาะกับชูโตะก็แค่นั้นเอง

 * * *

 ย้อนกลับไปสักนิด

 “คุณจะซื้อฉันจริงๆเหรอคะ?”

 ไม่มีใครคิดจะซื้อเธอ

 ถ้าใครซื้อเธอไป ก็จะเป็นขุนนางที่จะซื้อเธอไปเพื่อ 'ทรมานและฆ่า' เพราะเป็นฝ่ายศัตรูของพวกเธ 

 ยังไงก็ตาม เธอได้ฆ่า 'ลูกสาวของขุนนางระดับสูง' ไป

"ที่จริงไม่ใช่ฉันหรอกที่จะใช้เวลากับเธอ...แต่เป็นคนที่รู้จักของฉันนะ"

 ทันใดนั้นใบหน้าของเธอก็ซีดลง

 "อา ฉันรู้อยู่แล้วค่ะ! คุณจะซื้อฉันไปให้คนอื่น แล้วพวกเขาก็จะพาฉันไป ทำให้ฉันขายหน้า ทรมานฉัน แล้วก็ฆ่าฉัน... ฮ่าฮ่าฮ่า มันก็จะเป็นแบบนั้นแน่นอนอยู่แล้วนินะ"

 การถูกลดชั้นให้เป็นทาสอาชญากรหมายความว่าเธอได้ 'ชดใช้ความผิด' ตามกฎหมายแล้ว จากจุดนั้น อีกฝ่ายจะทำร้ายเธอไม่ได้... แน่นอน ถ้าอีกฝ่ายซื้อทาสไม่ได้ ก็มีวิธีที่จะได้ทาสมาโดยให้คนอื่นซื้อ ซึ่งก็คือสิ่งที่เธอพูด ฉันคิดว่านะ

 “ฉันไม่ทำหรอก ฉันเป็นตัวแทนแน่ๆ แต่ผู้ชายที่รับเธอไปจะรับเธอไปในฐานะภรรยาน่ะ ก็แค่ผู้ชายแก่ๆ อายุราวๆ 30 เองนะ”

 “จริงเหรอ? คุณไม่ได้มาที่นี่เพื่อฆ่าฉันงั้นเหรอคะ?

 "คนที่ฉันจะแนะนำให้เธอรอนรู้จัก... เขาเป็นคนฉลาดในหมู่บ้าน เป็นคนดี... แต่เขาเป็นพวกนอกคอกและฉันอยากให้เธอแก้ไขนิสัยของเขาถ้าทำได้หน่อยนะ..."

 ชูโตะนะค่อนข้างบิดเบี้ยวแต่ฉันอยากจะคิดว่าเขาไม่ใช่คนเลว

 อย่างไรก็ตามความเอาแต่ใจของเขาน่ะไม่ดีเลย

 ก็เขาแค่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านมาหลายชั่วอายุคนในตระกูลนินะ... แต่นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้การเอาแต่ใจตัวเองทำให้เขาเป็น "คนเลว" ได้...

 และเขาก็ค่อนข้างจะโดดเดี่ยวด้วย

 แต่นั่นเป็นเหตุผลที่แบบนี้มันดีกว่า

 “ฉันเคยฆ่าคนมาก่อนคุณก็รู้ใช่ไหมคะ? แล้วก็เรื่องขุนนางอีก”

 "โลกของชนชั้นสูงคือโลกแห่งเล่ห์เหลี่ยม...ที่ซึ่งผู้คนมองเห็นแต่สิ่งที่พวกเขามองเห็น แต่นั่นเป็นสิ่งที่ควรจะเป็นไม่ใช่รึไง? เป็นเรื่องดีที่เธอจะได้บรรลุเป้าหมาย...ก็แค่นั้นเอง เธอถูก 'พบ' และนั่นคือความล้มเหลวของเธอ ซึ่งมันก็ถือว่าดีมากแล้วสำหรับเด็กอายุ 14 ปี บางทีมันอาจจะเป็นการกระทำที่ดีสำหรับครอบครัวของเธอถ้าเธอไม่ได้ล้มเหลวในการปกปิดมัน"

 "คุณเข้าใจมาก... แม้ว่าฉันจะบอกคุณไม่ได้ว่าทำไมคุณถึงพูดถูก... แต่ว่าฉันชอบคุณนะคะ... ฉันเป็นภรรยาของคุณแทนไม่ได้เหรอคะ? ฉันจะทำ 'อะไรก็ได้เลย' นะคะ"

"ฮ่าฮ่าฮ่า ขอโทษทีฉันดีใจนะแต่ฉันทำไม่ได้หรอกเพราะว่าฉันมีภรรยาแล้ว... เพราะงั้นเธอจะหมายถึงอะไรงั้นเหรอ?”

 "เฮ่อ~ นี่คุณกำลังถามทาส แทนที่จะสั่งให้ฉันทำอะไรงั้นเหรอคะ? โอเค ยังไงคุณก็ช่วยชีวิตฉันไว้ ฉันจะยอมถอย... และอย่าบอกเรื่องนี้กับคนที่จะมาเป็นเจ้านายของฉันเรื่องนะคะ… หรืออะไรที่จะทำให้เป็นแบบนั้น..."

 "แน่นอนได้เลย"

 “ถ้าอย่างนั้นก็ช่วยได้มากเลยค่ะ… ฉันรับประกันชีวิตเขาให้เลย แต่ว่าฉันน่ะเป็นพวกสายSค่ะ… ถ้าคุณต้องการให้ฉันซ่อมเขา ฉันก็จะซ่อมเขาให้ค่ะ… แม้ว่าฉันคิดว่ามันจะยากมากสำหรับเขาก็ตาม... แต่ฉันก็จะใช้ยาด้วยค่ะ... แน่นอนว่าฉันจะไม่ใช้ยาพิษฆ่าเขาเพราะฉันสัญญากับผู้มีพระคุณอย่างคุณไว้แล้วว่าจะไม่ทำ แต่ในบางกรณี ฉันอาจใช้ในปริมาณเล็กน้อยหน่อยนะคะ…"

 เธอช่างเป็นหญิงสาวที่น่ากลัวจริงๆ

 นั่นคือคำที่ผุดขึ้นมาในหัวของฉัน

 "ฉันไม่มีปัญหาในเรื่องนั้นหรอกนะ"

 “คุณน่ะเป็นผู้ชายที่ใจดีมากเลยนะคะ ฉันเคยคิดว่าฉันจะถูกซื้อโดยขุนนางที่เป็นฝ่ายตรงข้าม หรือบางทีเพราะฉันเป็นขุนนางหญิงฉันเลยอาจจะต้องอยู่ในซ่องโสเภณีไปตลอดชีวิต...แต่ตอนนี้…คุณเลือกฉัน เอาเป็นว่าฉันจะไม่พูดอีกต่อไปแล้วค่ะ เพราะมันจะทำให้คุณรำคาญใจ... คุณคือคนในอุดมคติของฉันเลยล่ะค่ะ...แต่นั่นจะไม่เกิดขึ้น... ฉันจะไม่พูดอีก ถึงกระนั้นขอบคุณที่ทำให้ชีวิตของฉันดีกว่าการถูกทรมานและซ่องโสเภณีนะคะ... "

 ฉันรู้สึกเสียใจกับเธอจริงๆ

 แต่ฉันไม่ได้ทำอะไรให้เธอรู้สึกอย่างนั้นหนินะ

 “ฉันสัญญาว่าจะไม่จับเธอมาเป็นทาส ดังนั้นเธอช่วยฝึกเขาให้ดีกว่านี้ทีนะ... ไม่ก็เธอจะหนีไปก็ได้ถ้าไม่มีอะไรคืบหน้าหรือได้ผลเลย”

 “จะขนาดไหนกันนะ…ช่างมันเถอะ...ฉันจะทำให้ดีที่สุดเองค่ะ...เขาอาจจะตายได้แต่แก้ไขนิสัยไม่ได้ แต่ได้โปรดคุณวางใจได้เลยค่ะ”

 “ก็ต้องอย่างงั้นอยู่แล้วไม่ใช่รึไง?”

 “มันก็แค่คำพูดน่ะ...แต่ฉันจะจัดการให้เองค่ะ”

 "ฉันจะจับตาดูเธอนะ"

 ผู้หญิงคนนี้เหมาะกับชูโตะที่สุดเลย

 * * *

 "นี่ไงเธอ"

 “ฉันชื่อชาร์ลอตต์ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”

 ใบหน้าของชูโตะเปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อชาร์ลอตต์ทักทายเขาด้วยการถอนสายบัว

 “ผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงคนนี้จะมาเป็นคู่ชีวิตของฉัน... นานแน่ใจน่ะว่าเธอจะมาเป็นภรรยาของฉันนะ?”

 "ผมทำได้ตามความคาดหวังของคุณไหมครับ?"

 "แน่นอน เธอเป็นผู้หญิงในฝันของฉันเลยล่ะน่ะ เซเรสฉันถือว่านายเป็นเพื่อนและลูกชายของฉันเลยล่ะ แต่ฉันไม่เคยรู้สึกมาก่อนเลยว่านายจะมาเป็น... เพื่อนที่ดีที่สุดของฉันจนวันนี้"

 "ชูโตะซัง ผมดีใจที่คุณประทับใจน่ะแต่คุณควรทักทายเธอด้วยสิครับ"

"อ่า ใช่แล้ว... ผมชื่อชูโตะยินดีที่ได้รู้จักครับ"

 "ยินดีที่ได้รู้จักคุณเช่นกันค่ะ"

 ความฝันของชูโจะที่จะมีลูกสาวของขุนนางมาเป็นภรรยาเป็นจริงแล้วและชีวิตของชาร์ลอตต์ก็ได้รับการช่วยชีวิตเช่นกัน

 วินๆทั้งคู่

 สำหรับชิซุโกะและคนอื่นๆ ฉันเลือกผู้หญิงที่จะแก้บุคลิกของพวกเขา(ประโยคนี้น่าจะหมายถึงไปอ้างตอนบอก555)

 ถ้าพูดแบบนั้นก็คงจะไม่เป็นปัญหาใหญ่

 และอีกเหตุผลหนึ่ง ฉันแน่ใจว่าพวกเธอจะพิจารณาว่าเป็นการแก้แค้นถ้าฉันอธิบายอย่างถูกต้อง

 โชคดีนะครับ... ชูโตะซัง