หน้าหลัก > เพื่อนสนิทผมคิดไม่ซื่อผมเลย ยม. มัน! (นิยาย) > ตอนที่ 30

ตอนที่ 30 - [คิดในใจ] ลาก่อนหัวใจ verแซ็ค

เพื่อนสนิทผมคิดไม่ซื่อผมเลย ยม. มัน! (นิยาย)

30 [คิดในใจ] ลาก่อนหัวใจ verแซ็ค


มุมมองของแซ็ค


'ตอนนี้ฉันทำใจมอบทั้งสามคนให้เซเรสได้แล้ว'

 

 ทุกอย่างจะเรียบร้อยดี...ไม่เป็นไร มันเป็นความคิดที่ดีทีเดียว

 

 และจนถึงตอนนี้ ฉันก็อยู่ภายใต้คำสาป...

 

 แต่ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะเป็นคำสาป...ที่เคยชอบผู้หญิงขนาดนี้...

 

 ทั้งหน้าตาและบุคลิก...ก็ไม่ได้ดีขนาดนั้น


เพราะผู้หญิงเหล่านี้ ทำให้ฉันสูญเสียเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันเซเรส...

 

 มันทำให้ฉันโกรธจริงๆ

 

 นักผจญภัยเคยบอกฉันให้ระวังเรื่องการติดxีของฉัน...


@ฟังไว้นะพวกทิ้งเพื่อนอะไม่ได้สวนตัวเล๊ย

 

 นั่นคือคำสาปที่ฉันได้รับชัวร์ๆ

 

 นักผจญภัยคนนี้บอกฉันว่าเพื่อนสมัยเด็ก นักผจญภัยหญิง และตัวเขาเองกำลังทำภารกิจระยะยาวอยู่...

 

 ชายหญิงสองคนในที่ห่างไกล... นักผจญภัยหญิงนั้นงดงามมาก แน่นอน พวกเขาต่อสู้เพื่อแย่งชิงตัวเธอ... และหลังจากต่อสู้กับเพื่อนสมัยเด็กของเขา นักผจญภัยที่พ่ายแพ้ ซึ่งก็คือตัวเขาเองที่ใช้เวลาอยู่ตามลำพังในขณะที่ทั้งสองเกี้ยวพาราสีกัน... และเขาคิดด้วยซ้ำว่าเขาอยากจะตาย... เขาน่าจะบอกว่างั้นนะ...

 

 แต่เรื่องราวไม่ได้จบเพียงแค่นั้น

 

 'ฉันมีเงินมากพอ ฉันเลยเอาเงินไปที่ซ่อง... และเกือบทุกคนสวยกว่านักผจญภัยหญิงในตอนนั้น... หลังจากที่ฉันทำเสร็จแล้ว ฉันเห็นผู้หญิงนักผจญภัยคนนั้นอยู่ในเมือง... เธอน่าเกลียด... ใช่ น่าเกลียด... เพื่อนสมัยเด็กของฉันกำลังเดินอยู่ข้างๆเธออย่างเศร้าสร้อย... แต่ฉันกลับรู้สึกดีขึ้น'

 

 นี่คือสิ่งที่ฉันเคยคุยกับชายชราคนนั้นอย่างตลกขบขัน

 

 และเรื่องนี้ใช้ได้กับฉันตอนนี้

 

 'นักบุญ' 'นักปราชญ์' และ 'นักดาบ'... เป็นเพียงเด็กสาวในหมู่บ้าน

 

 พวกเธอไม่ได้สวยขนาดนั้น

 

 สาเหตุที่พวกเธอดูสวยมาจนถึงตอนนี้ก็เพราะพวกเราอยู่ในสภาพแวดล้อมที่สามคนนี้เป็นเด็กผู้หญิงกลุ่มเดียวที่เรารู้จัก

 

 และที่พวกเธอดูสวยเพราะมีคนทำให้พวกเธอดูสวย

 

 มันก็แค่นั้น...

 

 ในหมู่บ้าน แม่ของพวกเธอคอยดูแลพวกเธอ...

 

 และไม่นานมานี้ ในการเดินทางครั้งนี้เซเรสได้ดูแลพวกเธอ... เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเธอจะสวย

 

 นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเธอ 'สวย' ...

 

 จะว่าไปแล้ว...ก็เห็นอยู่ว่าสาวๆพวกนั้น

 

 ไม่ได้สวยเท่าไหร่...

 

 ไม่ได้น่ารักขนาดนั้น...


พวกเธอเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาๆ ที่ฉันสามารถพบเจอได้ทุกที่

 

 นั่นเป็นเรื่องจริงสำหรับมาเรียคนสวยที่สุดในสามคนและเป็นคนที่ฉันรักมาก

 

 เธอมีผมสีม่วงอ่อนพลิ้วไสวสวยงามตามสายลม ผิวขาว และรูปร่างที่สมส่วน

 

 เธอคือคนโปรดของฉันจริงๆ

 

 แต่พอเซเรสจากไป... ผมของเธอรุงรังและสกปรก... ใบหน้าของเธอมีรอยด่างและตกกระ... แม้แต่ร่างกายของเธอก็อ้วนท้วนถ้าฉันจำไม่ผิด

 

 นั่นมันไม่ใช่เรื่องปกติ

 

 ถ้าฉันต้องให้คะแนนผู้หญิงจากบนลงล่าง เธอไม่ได้อยู่เกณฑ์มาตรฐานอีกต่อไป... เธออยู่ล่างสุดเลยด้วยซ้ำ

 

 นอกจากนี้ ในเมืองจะต้องใช้เงินสามเหรียญเงินเพื่อทำให้พวกเธอสวยอีกครั้งเหมือนที่เซเรสเคยทำมาก่อน


ถ้าไม่ใช้เงิน...ก็สวยไม่ได้...

 

 พวกเธอเป็นผู้หญิงประเภทนั้น

 

 และนั่นไม่ใช่ทั้งหมด... พวกเธอมีนิสัยเสียด้วย

 

 ฉันหมายถึง แม่ของฉัน... ไม่เคยให้ผู้ชายซักกางเกงในของเธอให้เลยซักครั้ง

 

 บางทีผู้หญิงคนอื่น ๆ ในหมู่บ้านอาจจะไม่ได้เป็นแบบนั้น

 

 ผู้หญิงทั่วไปมักจะเขินอาย และพวกเธอจะไม่ให้ผู้ชายทำอย่างนั้น

 

 เช่นเดียวกับอาหาร ไม่มีผู้หญิงคนไหนในหมู่บ้านเสิร์ฟอาหารที่เหมาะสมไม่ได้ แม้ว่ามันจะไม่อร่อยเหมือนอาหารของเซเรสก็ตาม

 

 แต่ถึงตอนนี้ทั้งสามคนที่ฉันคิดว่าเป็นสมบัติของฉันกลับกลายเป็นขยะ

 

 และไม่มีโอกาสจิ้มกันเพราะกลัวท้อง

 

 เพราะงั้นพวกเธอเลยไร้ค่า

 

 แต่ว่า... ทำไมฉันถึงยังเก็บพวกไว้งั้นเหรอ??

 

 ฉันไม่ต้องการพวกเธอ

 

 พอฉันปราบจอมมารลงได้ฉันก็จะมีเป้าหมายต่อไปในชีวิต

 

 ฉันจะแต่งงานกับเจ้าหญิงและรับสตรีผู้สูงศักดิ์เป็นเมียน้อย นั่นคือสิ่งที่รอฉันอยู่


ไม่สามารถเพิ่มเอลฟ์เข้าไปในนั้นได้เพราะถือว่าพวกเธอไม่ใช่มนุษย์ แต่ฉันจะมีชีวิตที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

 

 เพราะงั้นฉันไม่ต้องการสามคนนี้

 

 แต่พวกเธอเป็นเบี้ยที่จำเป็นในการต่อสู้กับจอมมาร

 

 ในกรณีนั้น... ทำไมฉันจะไม่ยกทั้งหมดให้เซเรสล่ะ?

 

 ถ้าฉันให้เซเรสฉันสามารถบอกคริสตจักรและกษัตริย์ได้ว่าฉันให้พวกเธอกับเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน

 

 ด้วยวิธีนี้ ฉันสามารถเก็บขยะได้จนกว่าฉันจะเอาชนะจอมมารและเซเรสก็จะทำงานเคียงข้างฉัน

 

 นั่นคือทางที่ดีที่สุดแล้ว...

 

 เซเรส นายสามารถรับพวกเธอไปได้ทั้งหมดเลย...

 

 นี่มันดีพอ... ไม่สิ นี่มันดีที่สุดแล้ว

 

 ฉันกำจัดผู้หญิงที่ฉันไม่ต้องการ และเซเรสก็กลับมาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันอีกครั้งและฉันก็ขอบคุณเขา...

 

 ที่ดี

 

 แน่นอนว่าสิ่งนี้จะพาเขากลับมา... เพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน