15 ฮารุกะและคาซุมะ
“อรุนสวัสดิ์ครับ”
“อรุณสวัสดิ์จ๊ะ~ แต่ไม่ใช่ว่านี่มันเที่ยงแล้วหรอกเหรอ?”
“ขอโทษด้วยครับ ดูท่าเราทำกันนานเกินไป”
"อืม ฉันไม่มีปัญหาหรอกจ๊ะ มันค่อนข้างดีเลยด้วยซ้ำสำหรับผู้หญิงที่อายุเท่าฉัน แต่ตอนนี้ทุกคนไปทำงานแล้ว เพราะงั้นเดี๋ยวเรามาทักทายพวกเขาตอนกลางคืนกันดีกว่า เพราะเราไม่อยากไปรบกวนพวกเขาหรอกเนอ"
ไม่ต้องสงสัยเลยตอนนี้ที่หมู่บ้านนะเช้าแล้ว
"ถ้าอย่างนั้น เราไปที่บ้านของพี่คาซุมะเพื่อไปทักทายและกินอาหารกลางวันกันดีไหมครับ?"
“ก็ดีจ๊ะ ฉันเองก็อยากเจอฮารุกะเหมือนกัน”
คาซุมะเป็นร้านอาหารแห่งเดียวในหมู่บ้านนี้
และชื่อ 'คาซุมะ' คือชื่อของเจ้าของ
คาซุมะเป็นพ่อของลิด้าและดูแลร้านอาหารร่วมกับฮารุกะซัง (แม่ของลิด้า)
คาซุมะเป็นเหมือนพี่ชายคนโตของฉัน และแซ็คกับฉันก็ภูมิใจในตัวเขามาก
เขาเป็นคนที่หล่อมากและทำอาหารเก่งเพราะเขาเปิดร้านอาหาร
เขายังช่วยฉันทำอาหารจากชาติก่อนเพื่อตอบแทนการืี่ไหช่วยงานที่ร้านคาซุมะ
แม้ว่าเราจะไม่เกี่ยวข้องกันทางสายเลือด แต่ฉันถือว่าคาซุมะเป็นพี่ชายของฉันและฮารุกะซังเป็นพี่สาวของฉัน... แต่จริงๆฉันว่า
ฮารุกะน่ะบังคับให้ฉันเรียกเธอแบบนั้น
“ฮารุกะฉันกลับมาแล้ว!”
“พี่สาวผมกลับมาแล้วครับ!”
“โอ้ เซเรสกับชิซุโกะนี่หน่า และก็ชิซูโกะฉันได้ยินมาว่าเธอมีช่วงเวลาที่ยากลำบากมากเลยสินะ”
"อุฟุฟุฟุ นิดหน่อยนะแต่ว่าเซเรสคุงช่วยฉันเอาไว้เพราะงั้นฉันไม่เป็นอะไรแล้วละ"
"อืม~ หนุ่มนี้ก็ใช้ไดนี้หน่า... เซเรสเก่งมาก"
*เพี๊ยะ!
“โอ้ย พี่ครับ!”
จนถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้ว่าทำไมพี่ฮารุกะถึงตบฉันแรงขนาดนั้น
“เซเรสนะโอเวอร์จริงๆ…มันก็แค่การตบจากผู้หญิงที่บอบบางแบบฉันเองนะ….”
*เพี๊ยะ!
“ถึงจะพูดอย่างนั้นก็ช่วยอย่ามาตบหลังผมทีครับมันเจ็บนะ!”
“ให้ตายสิ เธอนี้ทำตัวแสบทั้งที่พวกเธอก็เป็นพี่เป็นน้องกันแท้ๆนะ… เขาเป็นสามีฉันนะรู้ไหม”
"ชิซุโกะ ฉันได้ยินมาว่าเธอแต่งงานกับเซเรส เธอนี้ใจกล้ามากเลยนะ"
"อุฟุฟุฟุ เซเรสคุงนะรักฉันจากใจจริง! ฉันทำแบบนั้นเพราะเขาบอกว่าเขาไม่รังเกียจเลยถึงจะเป็นสายแก้อย่างฉันก็ตาม"
"อืม... เซเรส เก่งมาก! เพราะนายชอบชิซึโกะมานานแล้วใช่ไหมล!"
พี่ฮารุกะนะชอบตบผมเล่นตลอดเลย ทั้งที่ผมยังไม่รู้สาเหตุเลยด้วยซ้ำ
“เฮ้ พี่ครับคุณทำผมเจ็บนะ หยุดทีเถอะครับ…”
"ใช่แล้ว ฮารุกะกับเซเรสคุงน่ะคือ—"
"ฮารุกะ พาสต้าเสร็จแล้ว... หืม ชิซุโกะกลับมากับเซเรสงั้นเหรอ?"
“คาซุมะซัง ไม่นานเลยนะคะ”
“พี่คาซุมะผมกลับมาแล้วครับ!”
คาซุมะนี้เป็นผู้ชายที่หล่อเสมอเลย
พ่อครัวสุดหล่อ ฟันเป็นประกาย แถมยังใจดีด้วย หลังจากที่พ่อแม่ของฉันเสียชีวิต เขาบอกกับฉันว่า "นายจะคิดว่าฉันเป็นพ่อหรือพี่ชายก็ได้นะ"
และเพราะคาซุมะเป็นพี่ชายของฉัน ฉันเลยต้องเรียกฮารุกะที่เป็นแฟนของคาซึมะในตอนนั้นว่า 'พี่สาว' อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ฮารุกะจะตัดผมสั้นและสวมผ้าคาดผม
เธอมีสไตล์ที่ดี หน้าอกก็ไม่ใหญ่ไปหรือบั้นท้ายเล็กเกินไป แถมยังสวยและน่ารักอีกด้วย ยังไงก็ตามเธอหยาบคายกับฉันมากเลย
คาซุมะบอกว่าเธออิจฉาฉัน
และครั้งหนึ่ง ฉันเคยหลงรักฮารุกะ ถึงฉันจะบอกเธอหรือคาซุมะไม่ได้ก็เถอะ
สรุป คาซุมะก็เปรียบเสมือนพี่ชายของฉันส่วนฮารุกะก็คือแฟนสาวของเขา
ยิ่งไปกว่านั้นคาซุมะน่ะไม่เหมือนแซ็คตรงที่ไม่ใช่คนหัวรั้น แต่เป็นคนดีจริงๆ เพราะงั้นฉันเลยเก็บความรู้สึกนี้ไว้กับตัวเอง
พอคิดย้อนกลับไปแล้ว ตอนนี้ฉันอาจจะยอมแพ้ด้วยตัวของตัวเอง เพราะไม่อยากเสียคาซุมะที่เป็นเหมือนพี่ชายของฉันไปและฮารุกะที่เป็นเหมือนพี่สาวของฉัน
แต่พอคิดดูอีกทีพวกเขานะเหมาะสมกันสุดๆไปแล้ว
"เซเรสกับชิซุโกะ เดี๋ยวฉันชงกาแฟและอบพิซซ่าให้พวกเธอเอง กินได้ตามสบายเลยนะ แต่ฉันมีงานต้องทำต่อนะ และก็ช่วยดูแลพวกเขาด้วยนะฮารุกะ"
"ขอบคุณสำหรับอาหารนะครับพี่คาซุมะ"
"ฉันจะกลับไปที่ห้องครัวแล้ว"
หลังจากพูดเสร๊จคาซุมะก็เดินกลับไปที่ห้องครัว
