หน้าหลัก > มอนสเตอร์หายาก? ไอ้นั่นมันก็แค่แมลงรบกวนนะเออ~กว่าจะรู้ตัวผมก็ใช้ชีวิตประจำวันในดันเจี้ยนไปซะแล้ว พอลงคลิปให้คนอื่นดูก็กลายเป็นตำนานเฉย > ตอนที่ 8

ตอนที่ 8 - ข่าวลือ

มอนสเตอร์หายาก? ไอ้นั่นมันก็แค่แมลงรบกวนนะเออ~กว่าจะรู้ตัวผมก็ใช้ชีวิตประจำวันในดันเจี้ยนไปซะแล้ว พอลงคลิปให้คนอื่นดูก็กลายเป็นตำนานเฉย

ผลงานโดย ติดตาม
Arllz


ตอนที่ 8 ข่าวลือ


ผมเริ่มปั่นจักรยานไปที่โรงเรียนหลังร่ำลากับภาพโฮโลแกรมของคุโระในสภาพสาวน้อยหูแมว




──เมื่อเช้าคุโระก็ดันขออะไรแปลกๆ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าเธออยากจะได้ซากพวกแมลงหน้าตาแปลกๆ ไปทำอะไร แต่พอเธอถามด้วยน้ำเสียงที่น่ารัก มันก็ยากที่ผมจะปฏิเสธ




ถึงจะรู้แก่ใจอยู่แล้วก็ตามว่าทั้งหมดมันคือการควบคุมโดย AI แต่สาวหูแมวน่ะพลังทำลายล้างมันสูงนะขอบอก ดังนั้นจะบอกว่าไม่ชอบก็ไม่ได้ด้วยสิ




──ระหว่างที่ปั่นๆ ไปผมก็คิดจะถามฮายาคาว่าอยู่หรอกว่าโดรนรุ่นนี้มันราคาอยู่ที่เท่าไหร่ เพราะผมรู้สึกประทับใจกับระบบโฮโลแกรมของมันจริงๆ ...ไม่สิ ถ้าผมถามเธอไปละก็มีหวังได้โดนแกล้งเหมือนตอนตั้งชื่อให้คุโระแน่ ยังไงฮายาคาว่าก็เป็นผู้หญิงแบบนั้นนี่เน้อ




ผมได้เร่งแรงปั่นทั้งหมดที่มีไปยังเท้าของตัวเอง




และจักรยานก็เริ่มเร่งความเร็ว




──เอาเป็นว่าก็เงียบไว้แล้วกันเรื่องที่เราชอบโดรนตัวนี้สุดๆ




สายลดได้พัดผ่านแก้มของผม ในขณะที่ผมตั้งปณิธานอย่างแน่วแน่ว่าจะไม่เอาเรื่องของคุโระไปเล่าให้ใครฟัง




◆◇




「นี่ ยูโตะ」




「อ-อ้อ ว่าไงฮายาคาว่า」




พอฮายาคาว่าทักผมตอนอยู่ในห้องเรียน ผมก็ตอบกลับไปด้วยท่าทางที่แสนเป็นธรรมชาติ?




ไม่รู้เพราะอะไรอยู่ดีๆ ฮายาคาว่าก็มาจ้องหน้าผมด้วยใบหน้าที่จริงจัง




ผมที่เห็นแบบนั้นก็เลยจ้องกลับไปซะเลย




──จะว่าไป คุโระนี่ก็หน้าเหมือนฮายาคาว่านิดหน่อยหรือเปล่านะ จริงสิเพราะเธอเป็นคนใช้คุโระก่อนหน้าผมนี่หว่า ดังนั้น AI ก็คงจะจำลองภาพมาจากเธอละมั้ง...




พอนึกได้แบบนี้เหงื่อเย็นยะเยือกก็ไหลออกมาซะแล้วสิ




──อย่างที่คิด เรื่องแบบนี้ ยังไงก็ต้องเหยียบเอาไว้ให้มิด อย่าให้ฮายาคาว่ารู้เด็ดขาด




「ก็ไม่มีอะไรหรอก ว่าแต่ยูโตะ นายได้ยินข่าวลือเรื่องน้ำเวทมนตร์บ้างไหม? 」




「น้ำเวทมนตร์เหรอ? อะไรละนั่น」




「ก็ไอ้นั่นไง น้ำเวทมนตร์ของเหลวที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังเวท ซึ่งสามารถพบได้ในดันเจี้ยน แถมยังเอามาใช้ประโยชน์ได้หลากหลาย แต่ก็เพราะมันออกมาสู่ตลอดน้อยมากเลยทำให้ราคาของมันแพงสุดๆ ไปเลยน่ะสิ」




「อ้อ มีของแบบนั้นด้วยเหรอ ว่าแต่มันทำไมเหรอ? 」




「ถึงตอนนี้จะยังเป็นแค่ข่าวลือในหมู่พวกนักสำรวจดันเจี้ยนคุยๆ กัน แต่บางทีพวกเราอาจจะค้นพบวิธีการสร้างน้ำเวทมนตร์ขึ้นมาแล้วก็ได้นะ เพราะมีคนไปเจอวิดีโอหนึ่งเข้าจนทำให้มันกลายเป็นกระแสใน SNS น่ะสิ」




「แบบนี้นี่เอง ถ้าอย่างงั้นทำไมฮายาคาว่าไม่ลองทำดูบ้างล่ะ? 」




「ไม่ไหวๆ เป็นไปไม่ได้หรอก ถึงจะรู้วิธีการแล้ว แต่เงื่อนไขในการสร้างมันก็ต้องใช้วัตถุดิบหลายอย่างเลย ไม่ว่าจะเป็นมอนสเตอร์หายาก พวกพืชหายากในดันเจี้ยนแล้วก็เงื่อนไขอีกเยอะเลย ดังนั้นถึงมีเงินก็ใช่ว่าจะทำได้หรอกนะ」




「……ความคิดของคนมีตังนี่มันดีจังน้อ」




การหยอกล้อของผมโดนฮายาคาว่าเมินซะงั้น




จากนั้นฮายาคาว่าจะมองผมด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย




「คือว่า...ยูโตะ เรื่องการบ้านวันนี้นะ──」




「มันทำไมเหรอ อ๋อเหมือนทุกทีสินะ? 」




「อื้อ รบกวนหน่อยนะ」




「ช่วยไม่ได้สิน้า ยังไงก็เอามาคืนก่อนคาบเรียนเริ่มละกัน」




「ขอบใจจ้า」




จากนั้นหัวข้อการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องวิดีโอก็เปลี่ยนไปเป็นการเที่ยวเตร่ในแต่ละวันแทนซะงั้น




◇◆




【ในขณะเดียวกัน】




ณ แท่นชาร์จในห้องของยูโตะ




ซึ่งมีคุโระอยู่ตรงนั้น




เช้าวันนี้หลังจากได้หลอมรวมเอาคริสทัลเวทมนตร์ภายในตัวของตะขาบเหล็กเงินที่ยูโตะมอบให้กับเธอ คุโระก็เริ่มเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอีกครั้ง