6 ตั้งแต่ที่ %฿฿% เป็นนักผจญภัยแรงค์S เงินก็หาง่ายแค่ปลายนิ้ว

"โชคดีนะจ๊ะ~!"

 "ผมไปก่อนนะครับ!"

 ชิซุโกะได้สมัครเป็นสมาชิกปาร์ตี้ที่สมัครนักผจญภัย แต่ตอนนี้ฉันตัดสินใจให้เธอเป็นแม่บ้านเต็มตัวแล้ว

 ฉันรู้ว่าเธอเป็นถึงนักผจญภัยแนวกน้าของ แรงค์ A แต่...

 แต่แบบนี้สนุกกว่า

 เมื่อคืนฉันได้ยินมาว่าชิซุโกะซังเป็นนักผจญภัยกับแม่ของลิด้า แม่ของมาเรีย และแม่ของเมล

 พวกเธอเป็นนักผจญภัยที่ค่อนข้างเก่ง แต่เพราะว่าพวกเธอเป็นนักผจญภัยผู้หญิงทั้งหมด พวกผู้ชายแปลกหน้าเลยมักจะมาหาพวกเธอ... และพวกเธอก็ต่อสู้กับพวกนั่นทีละคน

 “แล้วพอฉันอายุเยอะแล้วก็ไม่มีใครมากวนฉันอีกเลยละจ๊ะ...”

 เธอเลยเลิกเป็นนักผจญภัยและกลายเป็นสาวชาวบ้านธรรมดาๆ เที่ยวไปตามที่ต่างๆ และไปจบที่หมู่บ้านจิมนา ซึ่งเธอได้แต่งงานและเป็นชาวบ้านที่นั่น

 “ผมเข้าใจแล้วแต่ทำไมคุณถึงถูกขายไปเป็นทาสละทำไมคุณไม่ขัดขืนล่ะครับ”

 "อืม~ ฉันประมาทมากไปนะ ฉันไม่คิดว่าจะโดนวางยาจากข้างหลัง... ฉันเลยตั้งตัวไม่ทันนะจ๊ะ... และฉันก็ไม่คิดว่าจะถูกหักหลัง... เซ็กเตอร์ ถ้าฉันเจอแก ฉันจะฆ่าแกแน่ อุฟุฟุฟุ..."

 มีไอสีดำออกมาจากชิซุโกะซังด้วย

 ฉันว่าตอนนี่น่าจะจบเรื่องนี้

 แต่ฉันง่วงนอนชะมัด

 ฉันนอนไม่ค่อยหลับเลย

 เพราะฉันกับเธอนอนห้องเดียวกัน

 ชิซุโกะเป็นทาสของฉัน ฉันแน่ใจว่าเธอจะทำ 'เรื่องแบบนั้น' ให้ได้แน่ถ้าฉันขอให้เธอทำ

 แต่มันไม่เหมือนกับความรัก

 ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจที่จะทนกับชีวิตนี้ในขณะนี้

 ไม่เหมือนกับ ลิด้า มาเรียและกองทัพนายล์พีทานของเมลฉันยังคงถูกดึงดูดโดยชิซุโกะซังที่มีรูปร่างเป็นผู้ใหญ่และหุ่นที่ดี

 น่าเสียดายที่ผู้ชายในโลกนี้ไม่เห็นคุณค่าในตัวเธอเลย

 * * *

 "ท่านเซเรสค่ะ ทางเรามีคำขอดีๆ มากมาย... คุณจะเริ่มด้วยคำขอใดดี?"

 คุณแซลลี่ พนักงานต้อนรับที่มีจิตใจเบิกบาน

 ตอนที่ฉันมาที่กิลด์เมื่อวานนี้ ฉันขอให้เธอเลือกคำขอที่ดีที่จะทำเงินมาให้หน่อย

 เธอยิ้มให้ฉันด้วยรอยยิ้มกว้าง คงจะเป็นการชดเชยที่เรียกชิซุโกะว่า 'มือใหม่' อะนะ

 ฉันเดาว่าเธอคงไม่อยากถูกนักผจญภัยที่เป็นเพื่อนสนิทกับกิลด์มาสเตอร์เกลียด นั่นคือสิ่งที่เธอพยายามหลีกเลี่ยง

 ละก็บางทีปากของเธอกระตุกด้วย

 "อืม... เอาอันนี้เป็นไงคะ?”

“อืม…โอเคครับ”

 ฉันตัดสินใจรับงานฆ่ามังกรปฐพี

 “เดี๋ยวก่อนนะ มังกรงั้นเหรอ!”

 เธอรู้สึกประหลาดใจ ท้ายที่สุดแล้ว มังกรปฐพีเป็นมังกรที่ของจริง ไม่เหมือนไวเวิร์นหรือมังกรย่อยอื่นๆ

 แม้ว่าพวกมันจะอ่อนแอถ้าเทียบกับสายพันธุ์มังกรอื่นๆ แต่โดยปกติแล้วพวกมันจะไม่สามารถถูกจัดการโดยนักสู้คนเดียวได้ แต่จะถูกจัดการโดยกลุ่มอัศวินหรือนักผจญภัยแรงค์ B หรือสูงกว่าอย่างน้อย 20 คน

 “อืม ผมจะจัดการด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งเองครับ”

 “อย่างที่คาดไว้สมกับที่เป็นถึง แรงค์ S เลยค่ะ ก็นะ แรงค์ S อยู่นอกเหนือมนุษย์ไปแล้ว ดังนั้นฉันจะไม่ขัดอะไร ลุยเลยค่ะ!”

 “โอเค งั้นฉันไปแล้วนะ”

 "โอเค ขอให้โชคดีนะคะ"

 หลังจากมาถึงที่ที่มังกรปฐพีอยู่ ฉันก็กินอาหารกลางวันที่ชิซูโกะเตรียมไว้ให้ฉัน

 แน่นอน มันอร่อยอยู่แล้ว

 ฉันก็ทำอาหารได้เหมือนกัน แต่ชาติที่แล้วฉันเรียกมันว่า "อาหารเด็ก"

 แกงกะหรี่และสเต็กแฮมเบอร์เกอร์

 ฉันไม่ถนัดอาหารประเภทต้มๆ แบบนี้ เพราะวั้นฉันเลยมีความสุขกับพวกมันมากเลยละ

 มันเหมือนรสชาติของที่บ้านเลย

 * * *

“ฉันเพิ่งล่ามังกรปฐพีมาสองตัว ช่วยประเมินมันให้ทีครับ”

 “เอ๋ ยังไม่ทันเที่ยงเลยนะครับ...”

 มันไม่ใช่เรื่องยากสำหรับฉัน นักล่าแรงค์ S

 ฉันพยายามจะเอามังกรปฐพีสองตัวออกจากถุงเก็บของ แต่แซลลี่หยุดฉันไว้เมื่อหัวของพวกมันโผล่ออกมา

 "เดี๋ยวก่อน! คุณเอาของใหญ่แบบนี้ออกมาไว้ตรงนี้ไม่ได้นะคะ ได้โปรดช่วยเอาไปไว้ที่โกดัง โกดัง! ฉันจะเรียดกิลด์มาสเตอร์ให้เดี๋ยวนี้เลยค่ะ"

 การเป็น แรงค์ S น่ะสะดวกมากในสถานที่แบบนี้ ฉันสามารถทำอะไรก็ได้ที่อยากทำโดยจัดลำดับลำดับความสำคัญสูงสุดไว้

 “โอเค เข้าใจแล้ว”

 ฉันไปที่โกดังและหยิบมังกรดินสองตัวออกมาแล้ววางมันลง

 "โอ้ ท่านเซเรสฉันดึงตัวอื่นออกทางนี้ไม่ได้ คุณช่วยย้ายพวกมันไปไว้ที่ด้านข้างหน่อยได้ไหมครับ"

 "จัดให้"

 ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากย้ายมังกรไปด้านข้าง มันกินพื้นที่ครึ่งหนึ่งของโกดัง ดังนั้นมันจึงขวางทางอยู่สุดๆ เพราะงั้นฉันเลยย้ายมันตามคำขอให้

 "ท่านเซเรส ผมเคยได้ยินเกี่ยวกับท่านมาก่อน ท่านเป็นนักล่ามังกรปฐพีผู้ยิ่งใหญ่... เอ๊ะ เดี๋ยวก่อนนะ นี่มันไม่ใช่มังกรปฐพีหนิ!"

 “อย่าบอกนะว่าจะไม่ต่อราคาโดยบอกว่าพวกนี้ไม่ใช่มังกรหนะ?”

 “ไม่ครับ ที่ตัวเล็กกว่านะคือมังกรปฐพี แต่ตัวที่ตัวใหญ่กว่าสามเท่าของตัวเล็กกว่านั้นคือมังกรศิลาครับ มันคือมังกรพฐพีที่เติบโตเป็นสายพันธุ์ที่มีระดับสูงขึ้นนะครับ”

 "อืม ฉันกระโดดใส่มัน ฟันขามันด้วย *ชวิ้ง* แล้วก็กระโดดเฉือนคอมันละมันก็ตายนะ"

 "ทำไมคุณถึงใช้คำเลียนเสียงธรรมชาติตลอดเลยนะท่านเซเรส"

 "มันเป็นเพื่อประโยชน์ทางการรักษาความลับนะ"

 "อืม นักผจญภัยทุกคนย่อมมีความลับหนินะครับ"

 "นั่นแหละที่ฉันจะบอก"

 ฉันกระโดดใส่แล้วก็ฆ่ามันจริงๆ แต่มันมากเกินกว่าจะอธิบายได้ ดังนั้นฉันจะปล่อยมันไว้อย่างนั้นนั่นแหละ

 "ดังนั้น มังกรปฐพีที่ตัวเล็กกว่าจะได้รับ 1,000 เหรียญทอง แต่มังกรศิละจะต้องรออีกสักหน่อยนะครับ"

 “ไม่มีปัญหาแต่ทำไมเป็นงั้นล่ะ”

 “ผมคิดว่าราชวงศ์อาจจะซื้อหัวและกระดูกในราคาประมาณ 3,000 เหรียญทอง และวัสดุที่เหลือจะถูกนำออกประมูล ดังนั้นจะใช้เวลาประมาณหนึ่งสัปดาห์ในการหาเงินนะครับ ตกลงไหม?”

 "ไม่เป็นไร ฉันจะเอาแค่ 20 เหรียญทองจาก 1,000 เหรียญทองเป็นเงินสดและใส่ส่วนที่เหลือในบัญชีของปาร์ตี้ทีนะ"

 "โอเค ถ้างั้นก็ง่ายเลยครับ"

 ตอนนี้ก็ได้เงินมาแล้ว

 และหลังจากที่ออกงานปาร์ตี้มาสักพักในที่สุดฉันก็สามารถผ่อนคลายได้สักที

 * * *

หลังจากนั้นฉันก็มาที่ร้านขายเครื่องประดับ

 "ยินดีต้อนรับ ท่านเซเรส มีอะไรให้ฉันช่วยบ้างค่ะ"

 ชาติที่แล้วฉันเคยให้แหวน แต่ในโลกนี้ การให้สร้อยคอก็เท่ากับการให้แหวน

 อันที่ฉันเคยให้เมลนั้นมีราคา 5 เหรียญทอง แต่คราวนี้ฉันจะจ่าย 10 เหรียญทอง

 อนึ่ง ไม่มีกฎใดในโลกนี้บอกว่าเงินเดือนสามเดือนจะเพียงพอ

(ธรรมเนียมให้แหวนที่ญี่ปุ่นมั้ง)

 เนื่องจากแซ็คยอมให้ของราคาถูกจากพ่อค้าแม่ค้าข้างถนน จึงไม่มีแนวคิดดบบนี้ในโลกนี้ที่ว่าจำนวนเงิน = ความมีเสน่ห์

 ยังไรก็ตาม การให้สร้อยคอว่ากันว่ามาจากความหมายของคำว่า 'ผมคลั่งรักคุณ' แม้ว่าฉันจะรู้สึกว่าประโยคนั้นมีคนเอามาจากโลกอื่นก็ตามเถอะ

 “คุณช่วยเลือกสร้อยคอที่เหมาะกับผู้หญิงผมสีเข้มในราคา 10 เหรียญทองได้ไหมครับ”

“ได้ค่ะ ถ้าเป็นหินสีเขียวก้อนนี้ล่ะคะ? นี้เป็นชิ้นที่ไม่เหมือนใครเลยค่ะ ไม่มีอีกชิ้นที่เหมือนกันเลยและการแกะสลักก็ประณีตมากด้วยค่ะ”

 “งั้นผมจะเอาอันนั้นแล้วก็ช่วยติดริบบิ้นไว้ที่กล่องให้หน่อยนะครับ”

 "ขอบคุณที่อุดหนุนค่ะ"

 พอฉันออกจากร้านขายเครื่องประดับก็ตรงไปที่ร้านขายดอกไม้เพื่อซื้อดอกกุหลาบมา 30 ดอก

 และในไหนๆฉันก็มาแล้ว ทำไมฉันจะไม่ซื้อเค้กให้เธอด้วยล่ะ

 ชิซุโกะ… ฉันหวังว่าเธอจะมีความสุขนะ