2 หลังจากที่ลาจาก

ฟิ้ว! ผมรู้สึกเสียสูญไปนิดหน่อยที่เกิดเรื่องแบบนั่นขึ้นกับผมแหะ

ยังไงก็แล้วแต่ ผม‘รัก’พวกเธอ

แต่ไม่ใช่ความรักแบบที่คิดหรอกนะ

ถ้าให้พูดง่ายๆละก็มันคือความรักแบบ ‘พ่อรักลูก’นะ

และมีบางอย่างที่ผมไม่เคยบอกกับพวกเขา

ว่าผมคือคนที่กลับชาติมาเกิดใหม่

ผมเผลป็นผู้กล้าหรืออะไรไหมนะหรอ? แน่นอนว่ามันไม่ใช่แบบนั้น…ยังไงก็ตาม ในชาติที่แล้วของผม ผมเป็นคุณพ่ออายุ 42 ปี

ความทรงจำในชาตินั้นผมยังคงจำได้ดี

ผมคือนักธุรกิจชื่อดังที่มีภรรยาและลูกสาว

ดังนั้น ต่างโลกเลยไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับผม

ยังไงก็ตาม ผู้คนมักจะพูดว่า’อย่าให้ชาติที่แล้วของคุณฉุดคุณลงไปถ้าคุณได้มาเกิดและใช้ชีวิตใหม่แล้ว…’ แต่ผมจะทำอะไรได้ละ?

ไม่มีทางน่า ผู้คนที่อายุเท่าผม สำหรับผมพวกเขาก็แค่เด็กตัวกะเปี๊ยกเองนะ

ผมไม่ได้กำลังหาข้อแก้ตัวหรอกนะ แต่ผมแค่ทำมันไม่ลงจริงๆ

โอเค ผมยอมมัน… ในโลกนี้ ผมเป็นบาบาค่อน [คนแปล:คนรักมิฟ หรือจะเรื่องว่าแนว ยม. ก็ไม่ผิดนัก]

แต่ผู้ชายในโลกนี้สำหรับผมดูเหมือนว่าจะเป็นพวก’โลลิค่อนซะมากกว่า’ ผมหมายถึงอายุ17ปีในโลกนี้ถือว่าบรรลุนิติภาวะแล้ว... แต่ที่ญี่ปุ่นอายุนี้มันคือJK[คนแปล:สาว ม.ปลาย] ยังถือว่าเป็นผู้เยาว์อยู่

และยิ่งไปกว่านั้น ผู้หญิงที่อายุ 20 กลางๆ จะไม่ทำตัวเหมือนเด็กสาวแล้ว

‘จริงดิเสียของชะมัด’

ผมอายุ42ปีและตายไปแล้ว และผมได้อยู่ที่ต่างโลกนี้มา14ปีแล้ว… และสำหรับผมแล้วถ้าพวกเธอไม่ใช่ผู้หญิงอายุ20ปลายๆเผ็นต้นไปแล้วละก็… พวกเธอไม่ใช่เป้าหมายความรักของผมหรอก